Βρίσκουν ασφάλεια με τη βοήθεια της θύμησης ενός και μόνου Θεού. Επειδή, όπως αποδεικνύεται κατηγορηματικά στον Εικοστό-Δεύτερο Λόγο, αν δεν αποδοθούν όλα τα όντα σε ένα και μόνο ον, καθίσταται απαραίτητο να καταλογίσουμε ένα και μόνο πράγμα σε αναρίθμητες αιτίες, και συνεπώς, η ύπαρξη ενός και μόνου πράγματος καθίσταται εξίσου περίπλοκη (με την ύπαρξη) όλων των όντων. Διότι, αν αποδοθούν στο Θεό, αναρίθμητα πράγματα καταλογίζονται σε ένα και μόνο ον, και αν δεν αποδοθούν σε Αυτόν, καθίσταται απαραίτητο να αποδοθεί το κάθετι σε αναρίθμητες αιτίες. Τότε ένα και μόνο γέννημα καταντά τόσο περίπλοκο όσο το σύμπαν, στην πραγματικότητα, πιο περίπλοκο. Έτσι ώστε, όπως ακριβώς εάν η διοίκηση ενός στρατιώτου ανατεθεί σε εκατό διαφορετικούς ανθρώπους۰προκύπτουν εκατό δυσκολίες, και αν εκατό στρατιώτες τεθούν υπό τη διοίκηση ενός αξιωματικού, καθίσταται τόσο εύκολο να κυβερνηθούν όσο ένας και μόνο στρατιώτης, ακριβώς έτσι η συνταύτιση πολυάριθμων διαφορετικών αιτιών στη δημιουργία ενός και μόνου πράγματος είναι εκατό φορές πιο περίπλοκη. Και αν η δημιουργία πολυάριθμων πραγμάτων ανατεθεί σε ένα και μόνο ον, καθίσταται εκατό φορές πιο εύκολη.

Κατά συνέπεια, μόνο μέσω της αναγνώρισης της ενότητος του Δημιουργού και της γνώσης του Θεού μπορεί ο άνθρωπος να ελευθερωθεί από την απέραντη αγωνία που προέρχεται από την επιθυμία να ερευνήσει την ενυπάρχουσα στη φύση του αλήθεια. Αφού υπάρχουν ατέλειωτες δυσκολίες και θλίψεις στην απιστία, και στην πρόσληψη συνεταίρων μετά του Θεού, ο δρόμος αυτός είναι σίγουρα αδύνατος και στερείται αλήθειας.