Ένα ακόμη άλλο παράδειγμα είναι αυτό της γλώσσας και της αίσθησης της γεύσης. Εάν δεν την πουλήσεις στο Σοφό σου Δημιουργό, αλλά τη θέσεις απεναντίας στην υπηρεσία της ψυχής και για το χατήρι του στομάχου, καταβυθίζεται και ξεπέφτει στο επίπεδο ενός θυροφύλακα στο στάβλο του στομάχου, ενός φύλακα του εργοστασίου του. Αλλά εάν την πουλήσεις στο Γενναιόδωρο Τροφοδότη, η αίσθηση της γεύσης που περιέχεται στη γλώσσα θα ανέλθει στην κατηγορία ενός πεπειραμένου επόπτη των θησαυροφυλακίων της θείας ευσπλαχνίας, ενός ευγνώμονος επιθεωρητού στα μαγειρεία της αιώνιας δύναμης του Θεού.

Γι’ αυτό πρόσεξε καλά, Ω νοημοσύνη! Παρατήρησε τη διαφορά μεταξύ ενός εργαλείου καταστροφής και του κλειδιού προς πάσα ύπαρξη! Και κοίταξε προσεκτικά, ω μάτι! Παρατήρησε τη διαφορά μεταξύ ενός βδελυρού σωματέμπορου και του πολυμαθούς επόπτου της θείας βιβλιοθήκης! Και να γευτείς καλά, ω γλώσσα! Παρατήρησε τη διαφορά μεταξύ ενός σταβλοθυρωρού ή ενός φύλακα εργοστασίου και του αρχιεπιστάτη του θησαυροφυλακίου του ελέους του Θεού!

Σύγκρινε όλα τα άλλα εργαλεία και μέλη του σώματος με αυτά, και τότε θα αντιληφθείς ότι στ’ αλήθεια ο πιστός αποκτά μια φύση αντάξια του Παραδείσου και ο άπιστος μια φύση που αρμόζει στην Κόλαση.