لمعه‌لر | يگرمى يدنجى لمعه | 571
(499-579)

(معصوم آرقداشلريمڭ مظلوميتندن گلن فريادلرينڭ ايشيديلمديگى و بنم ده اونلرله قونوشديرلمديغم بر زمانده، اونلرڭ مأيوسيتلرينه بر تسلّى ويرمك ايچون يازديغم أڭ محرم بر فقره‌در. بو مقامه مناسبتيله علاوه ايديلمشدر.)


حفيظِ ذو الجلالڭ حفظ و حمايتنه باقڭز كه؛ مسئله‌مز مناسبتيله رسالۀِ نورڭ رساله‌لرى عددينه موافق اولارق، يوز يگرمى كسور آدمڭ محرم أوراقلرى ايله إستنطاقده اولدقلرى حالده؛ و أجنبيلرڭ أنتريقه‌لريله و مخالف قوميته‌جيلرڭ دولابلريله موجود و منتشر متعدّد جمعيتلرڭ هيچ برى ايله، رسالۀِ نورڭ هيچ بر شاكردينڭ مناسبتدارلغنى گوستره‌جك هيچ بر مادّه بولونمامسى، غايت ظاهر و پارلاق بر حمايۀِ ربّانيه اولديغى و بر محافظۀِ إلٰهيه و إمامِ على و غوثِ أعظمڭ رسالۀِ نوره عائد كراماتِ غيبيه‌لرينى جدًّا تأييد ايدن بر عنايتِ رحمانيه‌در. قرق ايكيلك بر طوپ گلّه‌سنى، قرق ايكى معصوم و مظلوم قارداشلريمزڭ درگاهِ إلٰهيه‌يه آچيلان أللريله طورديروب، گرى چويروب، آتانلرڭ باشلرنده معنًا پاتلاتديردى. بزلره ضررى يالڭز أهمّيتسز و ثوابلى و خفيف بر قاچ ياره و بره‌دن باشقه اولمادى. بويله بر سنه‌دن بَرى طولديريلان بر طوپدن، بويله پك آز ضرر ايله قورتولمق خارقه‌در. بويله پك بيوك بر نعمته قارشى، شكر و سُرور و سَوينج ايله مقابله گركدر. بوندن صوڭره‌كى حياتمز بزه عائد اولاماز؛ چونكه مفسدلرڭ پلانلرينه گوره، يوزده يوز محو ايدى. ديمك بوندن صوڭره‌كى بو حياتى كنديمزه دگل، بلكه حق و حقيقته وقف ايتمه‌لى‌يز. شكوا دگل، بلكه دائما شكر ايتديره‌جك هر شيده رحمتڭ ايزينى، يوزينى، ئوزينى گورمگه چاليشملى‌يز


سس يوق