لمعه‌لر | اوتوزنجى لمعه | 823
(744-825)

ايشته إنسانڭ مذكور وظيفه‌لر گبى چوق مهمّ خدمتلرى وار. جمالِ باقى‌يه آيينه‌در، كمالِ سرمدى‌يه دلاّلِ مظهردر و رحمتِ أبديه‌يه محتاجِ متشكّردر. مادام جمال، كمال، رحمت باقيدرلر و سرمديدرلر؛ ألبته او جمالِ باقينڭ آيينۀِ مشتاقى و او كمالِ سرمدينڭ دلاّلِ عاشقى و او رحمتِ أبديه‌نڭ محتاجِ متشكّرى اولان إنسان، باقى قالمق ايچون، بر دارِ بقايه گيره‌جك و او باقيلره رفاقت ايچون أبده گيده‌جك و او أبدى جمال و او سرمدى كمال و دائمى رحمته، أبد الآبادده رفاقت ايتمك گركدر، لازمدر


چونكه أبدى بر جمال، فانى بر مشتاقه و زائل بر دوسته راضى اولماز. چونكه جمال، كندينى سَوْديگى ايچون، سومسنه مقابل محبّت ايستر. زوال و فنا ايسه، او محبّتى عداوته قلب ايدر، چويرر. أگر إنسان أبده گيدوب باقى قالمازسه، فطرتندlem-758ه‌كى جمالِ سرمدى‌يه قارشى اولان أساسلى محبّت يرينه عداوت بولونه‌جقدر. اوننجى سوزڭ حاشيه‌سنده بيان ايديلديگى گبى: بر زمان بر دنيا گوزلى، بر عاشقنى حضورندن چيقارييور. او آدمده‌كى عشق، بردن عداوته دونويور و دييور كه: ”توه!.. نه قدر چركيندر“ دييه‌رك، كندينه تسلّى ويرمك ايچون جمالندن كوسويور، جمالنى إنكار ايدييور. أوت إنسان بيلمديگى شيئه دشمن اولديغى گبى، ألى يتيشمديگى وياخود طوته‌مديغى شيلرڭ عداوتكارانه قصورلرينى آرار، عادتا دشمنلق ايتمك ايستر

سس يوق

لمعه‌لر