Шейле дәлми?!

Хава, Бүтин әхли ихтисас ве мушахе-дениң ве бүтин әхли зевк ве кешфиң бир агыздан макулламагы билен ол узын ве гараңкы Эбедүл абат ёлунда зат ве азык, ышык ве Быраг, диңе куръаның эмрлерине япышып, гадаган эдиленлерден гача дурмак билен газанылар. Ёгса, ол ёлда техниканың ве философияның, сунгатың хем хикметиң хүммети гара шайыча-да ёкдур. Оларың ышыгы диңе габрың гапысына ченлидир.

Ине, эй, мениң ялта небсим! Бәш вагт намазы окамак, еди улы гүнәни терк этмек нәхили еңил ве рахатлыкдыр. Нетиҗесиниң, мивесиниң ве пейдасының нәхили көп, мөхүм ве улудыгыны аклың бар болса, аклындан азашмадык болсаң, дуярсың. Пыск ве харам кейплере сени мейил этдирен шейтана ве ол адама диерсиң:

«Эгер өлүми өлдүрип, бу паны дүнъе-ден оны гидермек, эҗиз ве пакыр ьшсандан оны дындарып, габыр гапысыны япмак чәрәң бар болса, сөзле диңләйин.Эгер оны оңармаян болсаң, онда лал бол1 Бейик әлем метҗидинде Куръан әлеми окаяр. Оны диңләлиң. Онуң нуры билен нурла-нальщ. Онуң догры ёлы билен амал эделиң.