Хем йигрими дөрт сагатда бир тэк сагаты, хош ве улви, нураны ве пейдалы бир неви таълыматы Раббаниййәни бизден иследи. Биз ялталык эдип, ол намазы ве ниязы ерине етирмедик. Ол тәк сагаты башга сагатлара гошуп зая этдик. Җенабы Хак, онуң кеффараты эдип бэш йыл таглым ве таълымат ве ылгатмак билен бизе бир неви намаз кылдырды" дийипдим.

Соңра айылдым, дүшүндим, аңладым ки; ол хыялы дүйшде җуда мөхүм бир хакыкат бардыр.

Иигрими бэпшнҗи сөзде, медениет билен хүкми Куръаны мувазене бахсында исбат ве беян эдилдиги үзере, бешериң хаяты ичтимаисинде бүтүн ахлаксызлыгың ве бүтүн ихтилалатың меншеи ики келимедир:

Икинҗиси: "Сен ишле, мен иейин." Бу ики келимәни-де идаме эден, җереяны риба ве терки зекатдыр. Бу ики мүдхиш маразы ичтимаийи тедавы эдибилҗек тәк чәре, зекатың бир дүстуры умумы суретинде иҗрасы билён, вуҗубы зекат ве хурмети рибадыр.