Бәшяяҗяся, келимеси билен диййәр: "Хич рикгаты җынсийәңиз, хич сылай рахымыңыз ёкмуки, бейле көп җихетлер билен гардашыңыз бо-лан бир мазлумың шахсы магневиси-ни ынсапсызҗа дишлейэрсиңиз? Ве хич аклыңыз ёкмуки, өз агзаңызы өз дишиңиз биле дивана киби чакярсыңыз?"

Алтынҗысы, келамы биле диер: "Выҗданыңыз ниреде? Фытратыныз бозулдымыки, иң мухтерем бир халда, бир гардашыңыза гаршы, этини иймек ялы иң мустекрех бир иши эдйәрсиңиз?"

Диймек, шу аятың ифадеси билен ве келимелериң айры-айры делалаты билен: зем ве гыйбет, аклен ве калбен ве ынсаниетен ве выҗданен ве фитратен ве меллиетен мезмумдыр. Ынха, бак, нәхили шу аят иҗазкэране алты мертебе земми земметмек биле, иҗазкэране алты дереҗе ол җүрүмден зеҗредер.