ның манысына гөрэ, бир мүъминиң җаны бир сыфаты себәпли, башга маъсум сыпатларыны махкум этмек хөкүминде болан адавет ве кин багламак, нә дереҗе чэксиз бир зулумдыгыны ве бахусус бир мүъминиң эрбет бир сыпатындан өйкеләп күсүп, ол мүъминиң якынларына-да адавет этмек,

сыгайы мубалыга билен өрән азым бир зулум этдигини, хакыкат ве Шериат ве Хикмети Исламие саңа ятлатдыгы халда, нәхили өзүңи хаклы хасапларсың, "Менщ хакым бар" диерсиң?

Хакыкат назарында, себэби ада-вет ве шер болан эрбетликлер, шер ве топрак ялы дыкыздыр; бащгасына ёкмазлыгы ве ин’икас этмезлиги герекдир. Башгасы ондан дерс алып шер ишлесе, ол башга меселедир. Мухаббетиң эсасы болан ягшылык-лар, мухаббет ялы нурдыр; ёкмак ве инъикас онуң ше’нидир, ве ондандыр-ки, "Достуң досты достдыр" диен сөзи, дурубу эмсал болуп галандыр. Хем онуң үчиндир ки: "Бир гөз ха-тыры үчин көп гөзлер сөйү-лер" сөзи, умумың дилинде гезер.