Ҳа. Кўрсангки, ёлғиз бир одам келди ва бутун шаҳар аҳолисини мажбуран бир ерга жалб этиб, мажбуран ишларда ишлаттирди. Ҳеч шубҳасиз биласанки, бу одам ўз номи ила, ўз қуввати ила ҳаракат этмаётир, балки у давлат номидан ҳаракат этаётган бир аскардир. Ва бир подшоҳнинг қувватига таянади.

Худди шунингдек, ҳар нарса Жаноби Ҳақнинг номи билан ҳаракат этади. Заррадек уруғлар ва данаклар ўз устида улкан дарахтларни, тоғдек юкларни кўтариб туради. Демак, ҳар бир дарахт "Бисмиллоҳ" дейди; Раҳмат Хазинасининг меваларидан қўлларини тўлдириб, бизларга тутади, воситачи савдогар вазифасини ўтайди. Ҳар бир бўстон "Бисмиллоҳ" дейди: Қудрат ошхонасининг бир қозони бўлиб, ул қозон ичида турли-туман жуда кўп мухталиф лаззатли таомлар бараварига пиширилади. Ҳар бир сигир, туя, қўй, эчки каби муборак ҳайвонлар "Бисмиллоҳ" дейди; Раҳматнинг файзидан бир сут чашмаси бўлади. Бизларга Раззоқ номи ила энг латиф, энг пок, оби ҳаёт каби бир ризқни тақдим этади. Ҳар бир ўсимлик, дарахт ва ўтларнинг ипак каби майин илдиз ва томирлари "Бисмиллоҳ" дейди, қаттиқ тош ва тупроқларни ёриб ўтади. Аллоҳ номи ила, Раҳмон номи ила дейди, ҳар нарса унга тобе бўлади.