ESKİ SAİD’İN ACİB İMZASI

Eski Said’in matbu lemeât başındaki acip imzası, az tağyir ile şimdiki halime ve yetmişinci sene-i ömrüme tam muvafık gelmesi cihetiyle yazdım. Münasip görürseniz, hem müdafaatın, hem meyvenin, hem küçük mektupların ahirinde imza yerinde yazarsınız.

EDDÂÎ

(*)1 Yıkılmış bir mezarım ki, yığılmıştır içinde Said’den yetmiş dokuz emvat (**) bââsam âlâma.

Sekseninci olmuştur, mezara bir mezar taş. Beraber ağlıyor (***) hüsrânı İslâm’a.Mezar taşımla püremvat enîndar o mezârımla Revânım sâha-i ukbayı ferdâma.Yakînim var ki: İstikbâl semavâtı, zemîni Asya bâhem olur teslim, yedi beyzayı İslâm’a.

Zîra yemini yümni îmandır,

Verir emnü eman ile enâma...

-------------------------------------
(*) Bu kıt’a, O’nun imzasıdır.
(**) Her senede iki def’a cisim tazelendiği için iki Said ölmüş demektir. Hem bu sene Said yetmiş dokuz senesindedir. Herbir senede bir Said ölmüş demektir ki, bu tarihe kadar Said yaşayacak.
(***) Yirmi sene sonraki bu şimdiki hâli, hissi kablelvuku’ ile hissetmiş.