Επομένως ο ανώτατος βαθμός διαχωρισμού και διαφοροποίησης των όντων καθώς ανανεώνονται, για όσο διάστημα συναρμολογούνται και διαλύονται _ δηλαδή, κατά τη διάρκεια της διεργασίας αυτής που αποκαλείται σύνθεση των όντων _ εν μέσω του υψίστου βαθμού συμμείξεως και συγχύσεως, για παράδειγμα ο διαχωρισμός των βλαστών και η ανάπτυξη των σπόρων και των ριζών, χωρίς με κανένα τρόπο να συγχέονται παρόλο που είναι όλα τους ανακατεμένα, και οι ανάμικτες ουσίες που εισχωρούν στα δέντρα κατανέμονται αναμεταξύ των φύλλων, των ανθών και των καρπών, και οι θρεπτικές ουσίες που εισέρχονται στον κορμό με ανάμικτη μορφή διαφοροποιούνται και ξεχωρίζονται με απόλυτη σοφία και απόλυτη αρμονία για τα κύτταρα του κορμού _ άλλη μια φορά αποδεικνύουν την απαραίτητη ύπαρξη και απόλυτη δύναμη και ενότητα του Ενός Απόλυτα Σοφού Θεού, του Ενός Απόλυτα Δυνατού Θεού.

Τότε λοιπόν η κατασκευή του σύμπαντος από μικροσκοπικά μόρια σε ένα απέραντο, αχανές, αρόσιμο πεδίο και κάθε στιγμιαία σπορά και θερισμός του και η απόκτηση των νέων εσοδειών από διαφορετικούς κόσμους του σύμπαντος αυτού, και αυτά τα άψυχα, ανίσχυρα, αδαή μόρια κατασκευασμένα για να εκτελούν αναρίθμητα συστηματικά καθήκοντα όσο πιο συνειδητά, σοφά και επιδέξια _ το γεγονός αυτό εκ νέου φανερώνει την απαραίτητη ύπαρξη του Ενός Παντοδύναμου Θεού της Δόξης και Πλαστουργού της Τελειότητος, και την απολυτή Του δύναμη και το μεγαλείο της ανωτατής Του εξουσίας και την ενοτητά Του και την τελειότητα της κυριοτητός Του.