όπως ακριβώς ο καθένας τους χωριστά δίνει μαρτυρία στην Απαραίτητη Ύπαρξη και καταδεικνύει στην ενότητα Του, έτσι και στην ολοτητά τους φανερώνουν στον κοινό νου τον Ένα Απαραιτήτως Υπάρχων Θεό πίσω από το πέπλο του Αόρατου, του Ενός και Μόνου Θεού της Ενότητος ανάμεσα σε τίτλους όπως Πλέον Γενναιόδωρος, Πανοικτίρμονας, Σιτονόμος και Κελευστής.

Ω αδαή αρνησίθεε και έκλυτε άφρονα! Με τι άλλο μπορείς να ερμηνεύσεις αυτή τη σοφή, νοήμονα, ευεργετική δρστηριότητα; Με κωφή φύση; Με τυφλή δύναμη; Με παράλογη συγκυρία; Μπορείς να την ερμηνεύσεις μέσα από ανίσχυρα, άψυχα αίτια;

Ενόσο ζουν και υπάρχουν αυτοτελώς, τα πράγματα βρίσκονται σε μια αβέβαιη, περιπεπλεγμένη και ακανόνιστη μορφή ανάμεσα σε αναρίθμητες πιθανές καταστάσεις, ξαφνικά,τους παραχωρείται στο μέγιστο δυνατό βαθμό μια λειτουργική και σοφή όψη ατομικότητος. Για παράδειγμα κάθε ανθρώπινο ον έχει στο πρόσωπο του χαρακτηριστικά τα οποία το διαφοροποιούν από όλους τους συνανθρώπους του, και είναι προικισμένο πέρα για πέρα με σοφία χαρακτηριζόμενη από εξωτερικές και εσωτερικές αισθήσεις.

Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι το εν λόγω πρόσωπο είναι μια έξοχη βούλα της Θείας Ενάδας. Και όπως ακριβώς κάθε πρόσωπο δίνει μαρτυρία στην ύπαρξη ενός Πάνσοφου Πλαστουργού και καταδεικνύει στην υπαρξή Του, με αυτόν επίσης τον τρόπο και η βούλα την οποία όλα τα πρόσωπα φέρουν στο συνολό τους, φανερώνει στο όμμα του νου ότι όλα τα πράγματα είναι μια σφραγίδα που προσιδιάζει στο Δημιουργό τους.