Όπως επεξηγείται στον Ενδέκατο Λόγο, “Ο άνθρωπος είναι μια επίσημη γραπτή επιστολή τόσο περιεκτική που διαμέσου της ατομικής του υπόστασης, ο Παντοκράτορας Θεός καθιστά σε αυτόν αντιληπτά όλα Του τα Ονόματα”. Για τις λεπτομέρειες σας παραπέμπουμε σε όσα αναφέρονται στους άλλους ‘Λόγους’ και εδώ εξηγούμε μόνο τρεια Σημεία.

Ο άνθρωπος είναι ένας καθρέφτης στα Θεία Ονόματα από τρεις απόψεις.

Η Πρώτη Άποψη: Όπως το σκοτάδι της νύκτας εμφαίνει φως, έτσι και μέσα από την αδυναμία και ανικανότητά του, την ένδεια και την ανάγκη του, τις ατέλειες και τα λάθη του, ο άνθρωπος γνωστοποιεί την ισχύ, τη δύναμη, τα πλούτη και το έλεος ενός Παντοδύναμου Θεού της Δόξης, και ούτω καθεξής... ενεργεί με τον τρόπο αυτό ως ένας καθρέφτης με πολυάριθμα Θεία χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Ακόμη, ψάχνοντας για ένα σημείο στήριξης στην άπειρη ανικανότητα και απεριόριστη αδυναμία του ενόψει των αναρίθμητων εχθρών του, η συνειδησή του προσβλέπει αδιάκοπα στον Ένα Απαραιτήτως Υπάρχων Θεό. Και μια που είναι εξαναγκασμένος από την εσχατή του ένδεια και ατέρμονη ανάγκη να αναζητεί ένα σημείο βοηθείας ενόψει των αναρίθμητων στόχων του, η συνειδησή του από την άποψη αυτή στηρίζεται στη Βασιλική Αυλή ενός Πανοικτίρμονος Θεού του Πλούτου και ανοίγει τα χέρια της ικετευτικά προς Αυτόν. Δηλαδή, όσον αφορά το σημείο αυτό της στήριξης και το σημείο της βοήθειας στη συνείδηση, δύο μικρά παράθυρα ανοίγονται προ της Βασιλικής Αυλής του Ελέους του Παντοδύναμου και Πανοικτίρμονος Θεού, τα οποία μπορούν διαρκώς να μελετώνται.