Айттым.«әй, нәпсі!... Шексіз көп над-андық ішінде, жалқаулық төсегінде, ғафлет уйқысында айтқан сол сөзіңе қарсы менен «Бес ескертпені» тыңда»

Бірінші ескертпе: әй,бақытсыз нәпсім! Ғажабы, өмірің мәңгілік пе? Ешбір кесімді түрде қүжатың бар ма екен - келер жылға, бәлкім ертеңге шейін тірі қалатын?... Сені жалықтырған, өзіңді мәңгі деп ойлауың. Ләззат үшін дүниеде мәңгі қалатындай еркелейсің, егер түсінсең едің: өмірің аз, әрі пай-дасыз өтіп барады. Әлбетте оның жиырма төрттен бірін хақиқи бір мәңгі өмірдің бақытына жетуге себеп бола-тын бір әдемі және үнамды, рахат, рахмет бір қызметке жүмсау - жалығу былай түрсын, бәлкім хақиқи бір қүштарлық және хош бір ләззат алуға себеп болады.

Екінші ескертпе: әй, қомағай нәпсім! Күнде нан жейсің, су ішесің, ауамен тыныс аласың - ғажабы, сені олар жалықтырмай ма? Әлбетте жалықтырмайды, өйткені мүқтаждығың қайталана берген соң жалығу емес, бәлкім ләззат алудасың. Олай болса, денемнің ішкі сарайында сенің доста- рың болған қалбымның қорегін, рухым- ның тіршілік суын және Раббани сезімімнің нәсім ауасын өзіне тартқан,