Шариғат бойынша күйеуi әйелiне тең болуы‚ яғни бiр-бiрiне лайық болуы керек. Осы теңдiк пен лайықтылық-тың аса маңыздысы‚ дiни тұрғыда. Неткен бақытты сондай күйеу: әйелiнiң дiндарлығына мән берiп елiктейдi‚сөйтiп мәңгi өмiрде жұбайынан айрылып қалмау үшiн дiндар болады.

Бақытты әйел - сол әйел: күйеуiнiң дiндарлығына қарап “мәңгi жолдасымнан айрылып қалмайын” деп күнәлардан аулақ жүредi.

Қарасы өшсiн сол күйеудiң‚ ол: дiндар әйелiнен мәңгi айырушы азғындыққа салынады. Бақытсыз әйел - сол әйел‚ ол: күнәдан аулақ дiндар күйеуiне елiктемейдi‚ сөйтiп мәңгi сыйлы жолдасынан айрылады.

Мың да бiр нағылет жаусын сондай сорлы күйеу мен әйелге‚ олар: бiр-бiрiнiң опасыздығы мен бұзылғанына елтидi. Бiр-бiрiн отқа лақтырғанда көмектеседi...

Үшiншi сыр: Жан ұя өмiрiндегi бақыт - ерлi-зайыптылар-дың арасындағы бiр-бiрiне деген сенiмдiлiгiмен‚ ағынан жарылып сый-құрмет көрсетумен‚ шын сүюмен жалға-сады. Тәсәттүрсiздiк пен жартылай жалаңаштылық‚ бұл сенiмдiлiктi жояды. Әрi бiр-бiрiне арнаған сый-құрметiн ‚ махаббат отын сөндiредi. Өйткенi жартылай ашылып киiнуге әдеттенген он әйелдiң iшiнен тек бiреуi ғана күйеуiнен артық сымбаттысын таба алмағандықтан‚ өзiн бөтен адамға көрсете ұнағысы келмейдi. Тоғызы басқаларды күйеуiнен артық сымбатты деп бiледi.