وتةى هةذدةهةم | وتةى هةذدةهةم | 13
(1-13)

نالَةى طريانى دلَيَكى خةمبار
لة بةرةبةيانى رِؤذطارانى جودايى و نامؤيى سةردةمى ديلىدا
لة دةمى سةحةردا سروةى "تةجةللى" هةلَدةكات..
كةواتة ئةى ضاوى نوستووم! لةو كاتةدا بيَدار بةرةوة و، داواى ضاوديَرى لة خاوةنى خؤت بكة.
ضونكة دةمى سةحةر: كاتى تؤبة و ثةشيمانيى طوناهبارانة..
دةسا تؤيش = ئةى دلَى طوناهبارم! = رِاثةرِة و، ثةشيمانى دةرببرِة و، لة دةرطانةى خاوةنةكةت‏دا داواى لـيَبوردن بكة.
سحر حشريست، درو هُشيار و در تسبيح همه شى..
بخواب غفلت سرسم نفسم حتى كى؟
عمر عصريست سفر با قبر مىبايد ز هر حى..
بثرخيز نمازى ضو نيازى كو بكن آوازى ضون نى..
بطو: يارب!
ثشيمانم خجيلم شرمسارم أز طناه بى شمارم
ثريشانم ذليلم أشكبارم أز حيات بى قرارم
غريبم بى كسم ضعيفم ناتوانم
عليلم عاجزم إختيارم بى إختيارم
"الأمان" طويم، عفو جويم، مدد خواهم ز درطاهت إلهى!

دەنگ نییە