Үчүнчи эскертүү: Эй, сабырсыз напи-сим! Ажеп, өткөн күндөрдөгү ибадат кы-йынчылыктарын, намаздын машакатын жана касиреткыйынчылыгын бүгүн ойлоп кыжаалат болуу, ары келечек күндөрдөгү ибадат милдетин, намаз кызматын, азапкордугун бүгүн ойлоп, сабырсыздык кылуу эч бир акылга сыябы?

Ошол сабырсыздыктагы абалың мындай-ча бир делдейген кол башчынын кылгандарына окшойт: Душмандын оң канаттагы күчү анын оң канаттагы күчүнө кошулуп, ага жаңы күч болгон тапта, ал маанилүү кубатын оң канатка жөнөтүп, борбордогу кубатын алсыратып алат. Ары сол канатта душмандын аскери жок туруп, ал жакка аскер жөнөтүп, "аткыла" буй-ругун да берет. Борборду таптакыр алсы-ратат. Душман да жагдайды түшүнүп, бор-борго чабуу коюп, анын быт-чытын чыгарат. Ооба, сен да ошого окшойсуң. Анткени, өткөн күндөрүңдүн кыйынчылыгы рахметке кошулуп, машакаты соопко айланган. Ошондой болсо андан жадоо эмес, балким жаңы бир каалоо, жаңы бир куш-тарлык жана улантууга чечкиндүү кайрат алуу керек. Келечек күндөр али келбеген болсо, аларды азыртан ойлоп жадоо жана үмүтсүздөнүү, дал ошол күндөрдөгү ачтык менен суусуздукту бүгүн ойлоп, бакырып-чакыруу акмакчылыктыр.

Эгер, акыйкат ушундай болсо, акылдуу болсоң ибадат тарабынан жалгыз бүгүнүңдү гана ойло. Ары "анын бир саа-тын акысы өтө чоң, машакаты өтө аз, кош жана сонун, ары улуу бир кызматка жумшап жатам" - де. Ошол учурда сенин ачуу үмүтсүздүгүң таттуу күчкайратка айланат.