لمعه‌لر | سكزنجى لمعه | 101
(54-118)

رسالۀِ نورڭ نشرينه واسطه اولان استاديمز گلديگى گون، إسپارطه‌يى غايت حرارتلى و ياغمورسزلقدن توز طوپراق ايچنده گورمش. بارلا گبى بر يايلادن گلوب بويله بر يرده طايانه‌ميه‌جغم، دييه تلاش ايدييوردى. اوچنجى و دردنجى گونى باغچه‌لرى قسمًا گزديگى وقت، سبزه و اوت و چيچكلرڭ صوسزلقدن بوروشدقلرينى گوره‌رك غايت متأثّرانه صو ايسته‌يور، ياغمور طلب ايدييوردى. آرقداشمز اولان بكر بگدن (دگرمنلرى چويرن صويى گوستره‌رك) ”إسپارطه‌نڭ صويى بو قدر ميدر؟“ دييه صورمشدى. بكر بك جواب ويردى: ”گولجگڭ صويى كسيلمش، گلمييور. إسپارطه‌نڭ درتده برينى صولايان بو صودن باشقه يوقدر.“ ديدى.


استاديمزڭ إسپارطه‌ده چوق طلبه‌لرى بولونديغندن، روحًا ياغمورڭ گلمه‌سنى ايسته‌يوردى. عين گونده اويله بر ياغمور گلدى كه، أللى سنه‌دن بَرى إسپارطه بويله حادثه‌يى گورمه‌مش. او ياغمور يوزده طقسان طوقوز منفعت ويرمشدر. بوندن آڭلاشيلييور كه، او توافق تصادفى دگل؛ بو رحمت، إسپارطه‌يه رحمت اولان رسالۀِ نوره باقييور. ِﷲ الحمد. بو كرمِ إلٰهى نتيجه‌سى اولارق استاديمز، ”بڭا بارلايى اونوتديردى. اونوته‌ميه‌جغم بر شى وارسه، او ده (هر يرده اولديغى گبى) بارلاده بولونان جدّى دوست و طلبه‌لرمدر.“ دييور.


مصطفى، رشدى، لطفى، خسرو، بكر بك، رأفت


سس يوق

لمعه‌لر