عين گيجه‌ده أوّلجه ياغمه‌ديغى بارلا دائره‌سى ايچنه اويله ياغدى كه، استاديمزڭ اوطه‌سنڭ آلتنده‌كى چوبان أحمدڭ باغچه‌سنده‌كى ديوار ياغموردن ييقيلدى. حالبوكه قره‌جه أحمد سلطانڭ آرقه‌سنده و دڭز كنارنده باليق آولامقله مشغول اولان شمعى ايله آرقداشلرى بر طامله ياغمور گورمديلر.

ايشته بو حادثه، قطعيًا دلالت ايدييور كه؛ او ياغمور، خدمتِ قرآن ايله مناسبتداردر. او رحمتِ عامّه ايچنده بر خصوصيت وار. سورۀِ يٰس آناختار و شفاعتجى اولدى و ياغمور كافى مقدارده ياغدى.

ايكنجى صورت: قوراقلق زماننده، يگرمى اوتوز گون ايچنده ياغمور بارلايه ياغمه‌مشكن، يوقوش باشى چشمه‌سى ياپيلديغى بر زمانده منبعنه ياقين استاديمز و بز (يعنى، سليمان، مصطفى چاوش، أحمد چاوش، عبّاس محمد... فلان فلان) برابر جماعتله نماز قيلدق. تسبيحاتدن صوڭره دعا ايچون ألمزى قالديردق، استاديمز ياغمور دعاسى ايتدى. قرآنى شفاعتجى ياپدى. بردن او گونش آلتنده، هر بريمزڭ أللرينه يدى سكز طامله ياغمور دوشدى. ألمزى اينديردك، ياغمور كسيلدى. جمله‌مز بو حاله حيرت ايتدك. او وقته قدر يگرمى اوتوز گوندر ياغمور گلمه‌مشدى. يالڭز او ياغمور دعاسى آننده دعا ايدن هر أله، يدى سكز طامله دوشمه‌سى گوسترييور كه، بونده بر سرّ وار. استاديمز ديدى كه: ”بو بر إشارتِ إلٰهيه‌در. جنابِ حق معنًا دييور كه: بن دعايى قبول ايدييورم، فقط شيمدى ياغمور ويرمييورم.“ ديمك صوڭره سورۀِ يٰس شفاعت ايده‌جك. و نته‌كيم ده اويله اولمشدر