ايكنجى جهت: بو معنّد زمانده، بديهى دعوالرى و ظاهرى حجّتلرى قبول ايتمهينلره قارشى، بويله إشاراتِ غيبيه نوعندن خودفروشانه بر طرزده إظهار ايتمك خوشمه گيتمهمكدى.
أڭ نهايت أسارتمڭ سكزنجى سنهسنده، أڭ إشكنجهلى و أڭ صيقنتيلى بر زمانده غايت قوّتلى بر تسلّى و تشويقه محتاج اولديغمزدن بڭا إخطار ايديلدى كه: ”بونى، تحديثِ نعمت و بر شكرِ معنوى نوعندن إظهار ايت. هم قورقمه، قناعت ويرهجك درجهده قوّتليدر.“
بو إظهارده أڭ مهمّ مقصدم، أسرارِ قرآنيهيه عائد اولان رسالهلرڭ مقبوليتنه غوثِ أعظمڭ إمضا باصماسى نوعندن اولديغيدر.
ايكنجى مقصدم، او قدسى استاديمڭ كرامتنى إظهار ايتمكله، كراماتِ أوليايى إنكار ايدن ملحدلرى إسكات ايدوب، خدمتِ قرآنيهيه فتور ويرهجك چوق أسبابه معروض و چوق عوائقه هدف اولان آرقداشلريمڭ قوّۀِ معنويهسنى تقويه و شوقلرينى تزييد و فتورلرينى إزاله ايتمك ايدى.
بنم ايچون بر نوع خودفروشلق نوعندن اولديغى ايچون أهمّيتلى ضرردر. فقط او ضرريمى، او قدسى استادم و آرقداشلريمڭ خاطرى ايچون قبول ايتدم. شو ”كرامتِ غوثيه رسالهسى“ تدريجًا إستخراج ايديلديگى ايچون، بر قاچ پارچه و تتمّهلره إنقسام ايتدى. گيتدكجه بربرينى تنوير و تأييد ايتدكجه وضوح پيدا ايدييور. إشاراتڭ بعضسنده ضعف وارسه ده، سائر آرقداشلرينڭ إتّفاقندن آلديغى قوّت، او ضعفى إزاله ايدر