ايشته أوّلكى بش سطرده، بش وجهله و بش توافقله شيمدى خدمتِ قرآنيه‌نڭ باشنده بولونانى گوسترييور.

برنجى وجه: آخرده‌كى سطرده {تَعِيشُ سَعِيدًا} إسمنى صراحتله خبر ويرمكله برابر، معيشت خصوصنده عزّت و سعادتله گچينه‌جگنى خبر ويرييور. أوت خواجه‌مز، كوچكلگندن بَرى فقرِ حاليله إستغناءِ تام ايله برابر، معيشت خصوصنده أڭ مسعود بر ذاتدر.

ايكنجى وجه: عين سطرڭ باشنده {وَكُنْ قَادِرِىَّ الْوَقْتِ} فقره‌سيله او مريدينه دييور كه: ”وقتڭ عبد القادريسى اول.“ بو {قَادِرِى} كلماتى، حسابِ أبجدى ايله اوچ يوز يگرمى بش (٣٢٥) ايدر. استاديمزڭ لقبى ”نورسى“ اولديغى جهتله، ”نورسى“نڭ مقامِ أبجديسى اوچ يوز يگرمى آلتى (٣٢٦) ايدييور. بر تك فرق وار. او تك ألفدر. بيڭ معناسنده ”ألف“ه رمز ايدر. ديمك بيڭ اوچ يوز يگرمى بشده (١٣٢٥) شيخ گيلانى‌يه منسوب بر ذات، شيخ گيلانى طرزنده حقيقتِ قرآنيه‌يى مدافعه ايتمگه چاليشه‌جق. حقيقةً استاديمز، بيڭ اوچ يوز يگرمى آلتى (١٣٢٦) سنه‌سنده (حرّيتڭ ايكنجى سنه‌سى) مجاهدۀِ معنويه‌يه آتيلمشدر.

اوچنجى وجه: اونڭ ايكى إسمى وار: ”سعيد“، ”بديع الزمان.“ بو ايكى إسمڭ مجموعنڭ مقامِ أبجديسى ”الزّمان“ده‌كى شدّه صاييلمازسه اوچ يوز يگرمى طوقوز (٣٢٩) ايدييور. ايكى ”دال“ بر صاييلسه اوچ يوز يگرمى بش (٣٢٥). عينًا {كُنْ قَادِرِىَّ الْوَقْتِ} ده‌كى مخاطب او اولماسنه إشارت ايدييور، بلكه دلالت ايدييور. أگر ”الزّمان“ده‌كى اوقونميان ألف لام صاييلسه، قاعدةً {قَادِرِى} يه دخى بر ألف لام داخل اولمق لازم گلير. چونكه تعريف ايچون، مضاف اليه قالقدقدن صوڭره ألف لام لازم گلير، او حالده دخى مساوى اولورلر.