صوڭره بر عنايتِ إلٰهيه إمداديمه يتيشوب غفلتى طاغيتديغى بر زمانده، حضرتِ شيخڭ ”فتوح الغيب“ نامنده‌كى كتابى حسنِ تصادفله أليمه گچمش. يگرمى سكزنجى مكتوبده بيان ايديلديگى گبى، حضرتِ شيخڭ همّت و إرشاديله أسكى سعيد يڭى سعيده إنقلاب ايتمش. او فتوح الغيبڭ تفألنده أڭ أوّل شو فقره چيقدى:

{اَنْتَ فِى دَارِ الْحِكْمَةِ فَاطْلُبْ طَبِيبًا يُدَاوِى قَلْبَكَ} يعنى، ”أى بيچاره! سن دار الحكمة الإسلاميه‌ده بر أعضا اولمق جهتيله گويا بر حكيمسڭ، أهلِ إسلامڭ معنوى خسته‌لقلرينى تداوى ايدييورسڭ. حالبوكه أڭ زياده خسته سنسڭ. سن أوّل كنديڭه طبيب آرا، شفا بول؛ صوڭره باشقه‌سنڭ شفاسنه چاليش.“ ايشته او وقت، او تفأل سرّيله، مادّى خسته‌لغم گبى معنوى خسته‌لغمى ده قطعيًا آڭلادم. او شيخمه ديدم: ”سن طبيبم اول.“ الحقّ او طبيبم اولدى. فقط پك شدّتلى عملياتِ جرّاحيه ياپدى. ”فتوح الغيب“ كتابنده ”يا غلام!“ تعبير ايتديگى بر طلبه‌سنه پك مدهش عملياتِ جرّاحيه ياپييور. بن كنديمى او غلام يرينه وضع ايتدم. فقط پك شدّتلى خطاب ايدييوردى. ”أيّها المنافق“ ”أى ديننى دنيايه صاتان رياكار“ دييه دييه ياريسنى آنجق اوقويه‌بيلدم. صوڭره او رساله‌يى ترك ايتدم. بر هفته باقه‌مدم. فقط عملياتِ جرّاحيه‌نڭ آرقه‌سندن بر لذّت گلدى؛ إشتياق ايله او مبارك أثرى آجى ترياق گبى ويا صولْفاتو گبى ايچدم. الحمد ِﷲ قباحتلريمى آڭلادم، ياره‌لريمى حسّ ايتدم، غرور بر درجه قيريلدى.“ خواجه‌مزڭ سوزى بيتدى