دردنجى وجه: بو بش سطرده حضرتِ شيخ، إستقبالده بر مريدينه تأمينات ويرييور. {قُلْ وَلاَ تَخَفْ} ”قورقمه، سوزلريڭى سويله“ دييور. ”سن شرق و غربه گيده‌جكسڭ؛ چوق فتنه‌لره و شرلره گيروب، عمومنده أسبابِ عاديه‌نڭ فوقنده بر طرز ايله قورتولارق محفوظ قالاجقسڭ.“ أوت، بو خدمتِ قرآنيه ايچنده‌كى ذات، حقيقةً أسارتله شرقه گيتدى. و ينه عجيب بر أسارتله آسيانڭ غربنده اون طوقوز سنه قالدى. حضرتِ شيخڭ ديديگى گبى، چوق شهرلرى گزدى. مجاهده‌سى سوزلرله‌در. {قُلْ وَلاَ تَخَفْ} حكميله، چكينميه‌رك حضرتِ شيخڭ ديديگى گبى ياپمش. يگرمى سنه ظرفنده يگرمى فتنه و مهالكِ عظيمه‌يه دوشديگى حالده، بر حفظِ غيبى ايله حضرتِ شيخڭ ديديگى گبى محفوظ قالمش. هم فوق المأمول، بر غربت ديارنده فوق العاده عنايته مظهريتى او درجه‌يه گلمش كه، بر رساله صِرف او عناياتڭ تعدادنده يازيلمشدر. حضرتِ غوثڭ ديديگى گبى، بز اونڭ أطرافنده {مَحْرُوسٌ بِعَيْنِ الْعِنَايَةِ} فقره‌سنڭ مئالنى گوزيمزله گورويورز.

بشنجى وجه: استاديمز كنديسى سويله‌يور كه: ”بن سكز طوقوز ياشنده ايكن، بتون ناحيه‌مزده و أطرافنده أهالى نقشى طريقتنده و اوراجه مشهور غوثِ هيزان ناميله بر ذاتدن إستمداد ايدركن، بن أقربامه و عموم أهالى‌يه مخالف اولارق ”يا غوثِ گيلانى“ ديردم. چوجقلق إعتباريله أليمدن بر جويز گبى أهمّيتسز بر شى غائب اولسه، ”يا شيخ! سڭا بر فاتحه، سن بنم بو شيئمى بولدير.“ عجيبدر و يمين ايدييورم كه، بيڭ دفعه بويله حضرتِ شيخ، همّت و دعاسيله إمداديمه يتيشمش. اونڭ ايچون بتون حياتمده عموميتله فاتحه و أذكار نه قدر اوقومش ايسه‌م، ذاتِ رسالتدن (ع‌ص‌م) صوڭره شيخ گيلانى‌يه هديه ايديلييوردى. بن اوچ درت جهتله نقشى ايكن، قادرى مشربى و محبّتى بنده إختيارسز حكم ايدييوردى. فقط طريقتله إشتغاله، علمڭ مشغوليتى مانع اولويوردى