بنم حالمى گورنلر، او وضعيتمى بلكه خسّت تلقّى ايتمشلردر. اوته‌كى قارداشلريمڭ اوچ گيجه‌لك وضعيتلرينى بر جوانمردلك تلقّى ايده‌بيليرلر. فقط حقيقت نقطه‌سنده، او ظاهرى خسّت آلتنده علوى بر عزّت و بيوك بر بركت و يوكسك بر ثواب گيزلنديگنى گوردك. و او جوانمردلك و إسراف آلتنده، أگر واز گچيلمسه ايدى، بر ديلنجيلك و غيرڭ ألنه طمعكارانه و منتظرانه باقمق گبى، خسّتدن چوق آشاغى بر حالتى نتيجه ويرر ايدى.

آلتنجى نكته: إقتصاد و خسّتڭ چوق فرقى وار. تواضع، ناصلكه أخلاقِ سيّئه‌دن اولان تذلّلدن معنًا آيرى و صورةً بڭزر بر خصلتِ ممدوحه‌در. و وقار، ناصلكه كوتو خصلتلردن اولان تكبّردن معنًا آيرى و صورةً بڭزر بر خصلتِ ممدوحه‌در. اويله ده:

أخلاقِ عاليۀِ پيغمبريه‌دن اولان و بلكه كائناتده‌كى نظامِ حكمتِ إلٰهيه‌نڭ مدارلرندن اولان إقتصاد ايسه، سفيللك و بخيللك و طمعكارلق و حرصڭ بر خليطه‌سى اولان خسّت ايله هيچ مناسبتى يوق. يالڭز، صورةً بر بڭزه‌يش وار. بو حقيقتى تأييد ايدن بر واقعه:

صحابه‌نڭ عَباَدِلَۀِ سبعۀِ مشهوره‌سندن اولان عبد اﷲ ابن عُمَر حضرتلرى كه؛ خليفۀِ رسول اﷲ اولان فاروقِ أعظم حضرتِ عُمَرڭ (ر‌ض) أڭ مهمّ و بيوك مخدومى و صحابه عالملرينڭ ايچنده أڭ ممتازلرندن اولان او ذاتِ مبارك چارشو ايچنده، آليش ويريشده، قرق پاره‌لق بر مسئله‌دن، إقتصاد ايچون و تجارتڭ مدارى اولان أمنيت و إستقامتى محافظه ايچون شدّتلى مناقشه ايتمش. بر صحابه اوڭا باقمش. روىِ زمينڭ خليفۀِ ذى‌شانى اولان حضرتِ عُمَرڭ مخدومنڭ قرق پاره ايچون مناقشه‌سنى عجيب بر خسّت توهّم ايده‌رك او إمامڭ آرقه‌سنه دوشوب، أحوالنى آڭلامق ايستر. باقدى كه حضرتِ عبد اﷲ خانۀِ مباركنه گيردى. قپوده بر فقير آدم گوردى. بر پارچه أگلندى؛ آيريلدى، گيتدى. صوڭره خانه‌سنڭ ايكنجى قپوسندن چيقدى، ديگر بر فقيرى اوراده ده گوردى. اونڭ ياننده ده بر پارچه أگلندى؛ آيريلدى، گيتدى. اوزاقدن باقان او صحابه مراق ايتدى. گيتدى او فقيرلره صوردى: ”إمام سزڭ يانڭزده طوردى، نه ياپدى؟“ هر بريسى ديدى: ”بڭا بر آلتون ويردى.“ او صحابه ديدى: ”فسبحان اﷲ! چارشو ايچنده قرق پاره ايچون بويله مناقشه ايتسين ده، صوڭره خانه‌سنده ايكى يوز غروشى كيمسه‌يه سزديرمه‌دن كمالِ رضاىِ نفسله ويرسين!“ دييه دوشوندى، گيتدى، حضرتِ عبد اﷲ ابن عُمَرى گوردى. ديدى: ”يا إمام! بو مشكلمى حلّ ايت. سن چارشوده بويله ياپدڭ، خانه‌ڭده ده شويله ياپمشسڭ.“ اوڭا جوابًا ديدى كه: ”چارشوده‌كى وضعيت إقتصاددن و كمالِ عقلدن و آليش ويريشڭ أساسى و روحى اولان أمنيتڭ، صداقتڭ محافظه‌سندن گلمش بر حالتدر؛ خسّت دگلدر. خانه‌مده‌كى وضعيت، قلبڭ شفقتندن و روحڭ كمالندن گلمش بر حالتدر. نه او خسّتدر و نه ده بو إسرافدر.“