لمعه‌لر | يگرمى دردنجى لمعه | 387
(385-398)

هم قادينلرده، أجنبى أرككلره قارشى فطرةً قورقاقلق، تخوّف وار. تخوّف ايسه، فطرةً تستّرى إقتضا ايدييور. چونكه سكز طوقوز دقيقه بر ذوقى جدًّا آجيلاشديره‌جق سكز طوقوز آى آغير بر ولد يوكنى زحمت ايله چكمكله برابر، حاميسز بر ولدڭ تربيه‌سيله سكز طوقوز سنه، او سكز طوقوز دقيقه غيرِ مشروع ذوقڭ بلاسنى چكمك إحتمالى وار. و كثرتله واقع اولديغندن، جدًّا شدّتله نامحرملردن فطرتى قورقار و جبلّيتى صاقينمق ايستر. و تستّر ايله نامحرمڭ إشتهاسنى آچمامق و تجاوزينه ميدان ويرمه‌مك، ضعيف خلقتى أمر ايدر و قوّتلى إخطار ايدر. و بر سپرى و قلعه‌سى چارشافى اولديغنى گوسترييور. مسموعاتمه گوره: مركز و پاى‌تختِ حكومتده، چارشو ايچنده، گوندوزده، أهالينڭ گوزلرى اوڭنده، غايت عادى بر قوندوره بوياجيسى، دنياجه رتبةً بيوك بر آدمڭ آچيق باجاقلى قاريسنه بِالفعل صارقينتيلق ايتمه‌سى، تستّر عليهنده اولانلرڭ حياسز يوزلرينه بر شامار وورويور!..


ايكنجى حكمت: قادين و أركك اورته‌سنده غايت أساسلى و شدّتلى مناسبت، محبّت و علاقه؛ يالڭز دنيوى حياتڭ إحتياجندن ايلرى گلمييور. أوت بر قادين، قوجه‌سنه يالڭز حياتِ دنيويه‌يه مخصوص بر رفيقۀِ حيات دگلدر. بلكه حياتِ أبديه‌ده دخى بر رفيقۀِ حياتدر. مادام حياتِ أبديه‌ده دخى قوجه‌سنه رفيقۀِ حياتدر؛ ألبته أبدى آرقداشى و دوستى اولان قوجه‌سنڭ نظرندن غيرى باشقه‌سنڭ نظرينى كندى محاسننه جلب ايتمه‌مك و اونى طاريلتمامق و قيصقانديرمامق لازم گلير. مادام مؤمن اولان قوجه‌سى، سرِّ ايمانه بناءً اونڭ ايله علاقه‌سى حياتِ دنيويه‌يه منحصر و يالڭز حيوانى و گوزللك وقتنه مخصوص موقّت بر محبّت دگل؛ بلكه حياتِ أبديه‌ده دخى بر رفيقۀِ حيات نقطه‌سنده أساسلى و جدّى بر محبّتله، بر حرمتله علاقه‌داردر. هم يالڭز گنجلگنده و گوزللك زماننده دگل، بلكه إختيارلق و چركينلك وقتنده دخى او جدّى حرمت و محبّتى طاشييور. ألبته اوڭا مقابل، او ده كندى محاسننى اونڭ نظرينه تخصيص و محبّتنى اوڭا حصر ايتمسى مقتضاىِ إنسانيتدر. يوقسه پك آز قزانير، فقط پك چوق غائب ايدر.

سس يوق