اون سكزنجى دواء: أى شكرى بيراقوب شكوايه گيرن خسته! شكوا، بر حقدن گلير. سنڭ بر حقّڭ ضايع اولمامش كه شكوا ايدييورسڭ. بلكه سنڭ اوستڭده حق اولان چوق شكرلر وار، ياپمادڭ. جنابِ حقّڭ حقّنى ويرمه‌دن، حقسز بر صورتده حق ايسته‌يورسڭ گبى شكوا ايدييورسڭ. سن، كندڭدن يوقارى مرتبه‌لرده‌كى صحّتلى اولانلره باقوب شكوا ايده‌مزسڭ. بلكه سن، كندڭدن صحّت نقطه‌سنده آشاغى درجه‌لرده بولونان بيچاره خسته‌لره باقوب شكر ايتمكله مكلّفسڭ. سنڭ ألڭ قيريق ايسه، كسيلمش أللره باق! بر گوزڭ يوقسه، ايكى گوزى ده اولميان أعمالره باق! اللّٰهه شكر ايت. أوت نعمتده كندندن يوقارى‌يه باقوب شكوا ايتمگه هيچ كيمسه‌نڭ حقّى يوقدر. و مصيبتده هركسڭ حقّى، كندندن مصيبت نقطه‌سنده داها يوقارى اولانلره باقمقدر كه شكر ايتسين.

بو سرّ بعض رساله‌لرده بر تمثيل ايله ايضاح ايديلمش. إجمالى شودر كه: بر ذات، بر بيچاره‌يى، بر مناره‌نڭ باشنه چيقارييور. مناره‌نڭ هر باصامغنده آيرى آيرى برر إحسان، برر هديه ويرييور. تام مناره‌نڭ باشنده ده أڭ بيوك بر هديه‌يى ويرييور. او متنوّع هديه‌لره قارشى اوندن تشكّر و منّتدارلق ايستديگى حالده؛ او خيرچين آدم، بتون او باصامقلرده گورديگى هديه‌لرى اونوتوب وياخود هيچه صايوب شكر ايتميه‌رك يوقارى‌يه باقار. كاشكه بو مناره داها اوزون اولسه ايدى، داها يوقارى‌يه چيقسه ايدم، نه ايچون او طاغ گبى وياخود اوته‌كى مناره گبى چوق يوكسك دگل دييوب شكوايه باشلارسه، نه قدر بر كفرانِ نعمتدر، بر حقسزلقدر. اويله ده: