لمعه‌لر | يگرمى بشنجى لمعه | 419
(399-428)

يگرمى برنجى دواء: أى خسته قارداش! سنڭ خسته‌لغڭده مادّى ألم وار، فقط او مادّى ألمڭ تأثيرينى إزاله ايده‌جك أهمّيتلى بر معنوى لذّت سنى إحاطه ايدييور. چونكه پدر و والده‌ڭ و أقرباڭ وارسه، چوقدن بَرى اونوتديغڭ غايت لذّتلى او أسكى شفقتلرى سنڭ أطرافڭده يڭيدن اويانوب، چوجقلق زمانڭده گورديگڭ او شيرين نظرلرى ينه گورمكله برابر؛ چوق گيزلى پرده‌لى قالان أطرافڭده‌كى دوستلقلر، خسته‌لغڭ جاذبه‌سيله ينه سڭا قارشى محبّتدارانه باقدقلرندن، ألبته اونلره قارشى سنڭ بو مادّى ألمڭ پك اوجوز دوشر. هم سن مفتخرانه خدمت ايتديگڭ و إلتفاتلرينى قزانماسنه چاليشديغڭ ذاتلر، خسته‌لغڭ حكميله سڭا مرحمتكارانه خدمتكارلق ايتدكلرندن، أفنديلريڭه أفندى اولدڭ. هم إنسانلرده‌كى رقّتِ جنسيه‌يى و شفقتِ نوعيه‌يى كنديڭه جلب ايتديگڭدن، هيچدن چوق يارديمجى أحباب و شفقتلى دوست بولدڭ. هم چوق مشقّتلى خدمتلردن پايدوس أمرينى ينه خسته‌لقدن آلدڭ، إستراحت ايدييورسڭ. ألبته سنڭ جزئى ألمڭ، بو معنوى لذّتلره قارشى سنى شكوايه دگل، تشكّره سَوق ايتمليدر.


يگرمى ايكنجى دواء: أى نزول گبى آغير خسته‌لقلره مبتلا اولان قارداش! أوّلا سڭا مژده ايدييورم كه؛ مؤمن ايچون نزول مبارك صاييلييور. بونى چوقدن أهلِ ولايتدن ايشيدييوردم. سرّينى بيلمزدم. بر سرّى شويله قلبمه گلييور كه: أهل اﷲ، جنابِ حقّه واصل اولمق و دنيانڭ عظيم معنوى تهلكه‌لرندن قورتولمق و سعادتِ أبديه‌يى تأمين ايتمك ايچون، ايكى أساسى إختيارًا تعقيب ايتمشلر:


بريسى: رابطۀِ موتدر. يعنى: دنيا فانى اولديغى گبى، كنديسى ده ايچنده وظيفه‌دار فانى بر مسافر اولديغنى دوشونمكله، حياتِ أبديه‌سنه او صورتله چاليشمشلر

سس يوق