ايكنجيسى: نفسِ أمّاره‌نڭ و كور حسّياتڭ تهلكه‌لرندن قورتولمق ايچون، چلّه‌لر ايله، رياضتلرله نفسِ أمّاره‌نڭ ئولديرلمسنه چاليشمشلر.

سزلر أى يارى وجودينڭ صحّتنى غائب ايدن قارداش! سن إختيارسز قيصه و قولاى و سببِ سعادت اولان ايكى أساس سڭا ويريلمش كه؛ دائما سنڭ وجوديڭڭ وضعيتى، دنيانڭ زوالنى و إنسانڭ فانى اولديغنى إخطار ايدييور. داها دنيا سنى بوغامييور، غفلت سنڭ گوزيڭى قپايه‌مييور. و ياريم إنسان وضعيتنده بر ذاته، نفسِ أمّاره ألبته هوساتِ رذيله ايله و نفسانى مشتهيات ايله اونى آلداتاماز، چابوق او نفسڭ بلاسندن قورتولور.

ايشته مؤمن سرِّ ايمان ايله و تسليميت و توكّل ايله، او آغير نزول گبى خسته‌لقدن آز بر زمانده، أهلِ ولايتڭ چلّه‌لرى گبى إستفاده ايده‌بيلير. او وقت او آغير خسته‌لق چوق اوجوز دوشر.

يگرمى اوچنجى دواء: أى كيمسه‌سز، غريب، بيچاره خسته! خسته‌لغڭله برابر كيمسه‌سزلك و غربت، سڭا قارشى أڭ قاتى قلبلرى رقّته گتيريرسه و نظرِ شفقتى جلب ايدرسه؛ عجبا قرآنڭ بتون سوره‌لرينڭ باشلرنده كندينى رحمٰن الرحيم صفتيله بزه تقديم ايدن و بر لمعۀِ شفقتيله عموم ياورولره قارشى عموم والده‌لرى، او خارقه شفقتيله تربيه ايتديرن و هر بهارده بر جلوۀِ رحمتيله زمين يوزينى نعمتلرله طولديران و أبدى بر حياتده‌كى جنّت، بتون محاسنيله بر جلوۀِ رحمتى اولان سنڭ خالقِ رحيمڭه ايمان ايله إنتسابڭ و اونى طانييوب خسته‌لغڭ لسانِ عجزيله نيازڭ، ألبته سنڭ بو غربتده‌كى كيمسه‌سزلك خسته‌لغڭ، هر شيئه بدل اونڭ نظرِ رحمتنى سڭا جلب ايدر. مادام او وار، سڭا باقار، سڭا هر شى وار. أصل غربتده، كيمسه‌سزلكده قالان اودر كه؛ ايمان و تسليميتله اوڭا إنتساب ايتمه‌سين ويا إنتسابنه أهمّيت ويرمه‌سين