ايشته أى بنم گبى إختيارلق زحمتنى چكن إختيار و همشيره إختيارهلر! مادام الحمد ِﷲ بز أهلِ ايمانز و مادام ايمانده بو قدر نورلى، لذّتلى، سَويملى، شيرين دفينهلر وار و مادام إختيارلغمز بزى بو دفينهنڭ ايچنه داها زياده سَوق ايدييور.. ألبته ايمانلى إختيارلقدن شكوا دگل، بلكه بيڭلر تشكّر ايتملىيز
سكزنجى رجا: إختيارلغڭ علامتى اولان بياض قيللر صاچمه دوشديگى بر زمانده، گنجلگڭ درين اويقوسنى داها زياده قالينلاشديران حربِ عمومينڭ دغدغهلرى و أسارتمڭ كشماكشلكلرى و صوڭره إستانبوله گلديگم وقت، أهمّيتلى بر شان و شرف وضعيتى حتّى خليفهدن، شيخ الإسلامدن، باش قومانداندن طوت، تا مدرسه طلبهلرينه قدر حدّمدن چوق زياده بر حسنِ توجّه و إلتفات گوستردكلرى جهتله، گنجلك سرخوشلغى و او وضعيتڭ ويرديگى حالتِ روحيه، او اويقويى او درجه قالينلاشدرمشدى كه؛ عادتا دنيايى دائمى، كنديمى ده لا يموتانه دنيايه ياپيشمش بر وضعيتِ عجيبهده گورويوردم
ايشته او زمانده، إستانبولڭ بايزيد جامعِ مباركنه، رمضانِ شريفده، إخلاصلى حافظلرى ديڭلهمگه گيتدم. قرآنِ معجز البيان، سماوى يوكسك خطابيله بشرڭ فناسنى و ذىحياتڭ وفاتنى خبر ويرن غايت قوّتلى بر صورتده {كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ} فرماننى، حافظلرڭ لسانيله إعلان ايتدى. قولاغمه گيروب، تا قلبمڭ ايچنه يرلشوب، او پك قالين غفلت و اويقو و سرخوشلق طبقهلرينى پارچه پارچه ايتدى. جامعدن چيقدم. داها چوقدن بَرى باشمده يرلشن او أسكى اويقونڭ سرسملگيله بر قاچ گون باشمده بر فورطنه، دومانلى بر آتش و پوصلهسنى شاشيرمش گمى گبى كنديمى گوردم. آيينهده صاچمه باقدقجه، بياض قيللر بڭا دييورلر: ”دقّت ايت!“ ايشته او بياض قيللرڭ إخطاريله وضعيت توضّح ايتدى. باقدم كه؛ چوق گوونديگم و أذواقنه مفتون اولديغم گنجلك ”الوداع“ دييور و محبّتيله پك چوق علاقهدار اولديغم حياتِ دنيويه سونمگه باشلايور و پك چوق علاقهدار و عادتا عاشق اولديغم دنيا، بڭا ”اوغورلر اولسون“ دييوب، مسافرخانهدن گيدهجگمى إخطار ايدييور. كنديسى ده ”اللّٰهه ايصمارلادق“ دييوب، او ده گيتمگه حاضرلانييور. قرآنِ معجز البيان {كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ} آيتنڭ كلّيتنده: ”نوعِ إنسانى بر نفسدر، ديريلمك اوزره ئولهجك. و كُرۀِ أرض دخى بر نفسدر، باقى بر صورته گيرمك ايچون او ده ئولهجك. دنيا دخى بر نفسدر، آخرت صورتنه گيرمك ايچون او ده ئولهجك!“ معناسى، آيتڭ إشارتندن قلبه آچيلييوردى