لمعه‌لر | يگرمى آلتنجى لمعه | 444
(429-498)

ينه تام اويانمق ايچون، قرآنڭ سماوى درسنى ايشيتمك اوزره، ينه بايزيد جامعنده‌كى حافظلرى ديڭله‌مگه باشلادم. او وقت او سماوى درسدن {وَ بَشِّرِ الَّذِينَ اٰمَنُوا} إلى آخر.. نوعندن قدسى فرمانلرله مژده‌لر ايشيتدم. قرآندن آلديغم فيض ايله خارجدن تسلّى آرامق دگل، بلكه دهشت و وحشت و مأيوسيت آلديغم نقطه‌لر ايچنده تسلّى‌يى، رجايى، نورى آرادم. جنابِ حقّه يوز بيڭ شكر اولسون كه؛ عينِ درد ايچنده درمانى بولدم، عينِ ظلمت ايچنده نورى بولدم، عينِ دهشت ايچنده تسلّى‌يى بولدم


أڭ أوّل هركسى قورقوتان، أڭ قورقونج توهّم ايديلن ئولومڭ يوزينه باقدم.. نورِ قرآن ايله گوردم كه: ئولومڭ پچه‌سى گرچه قراڭلق، سياه، چركين ايسه ده؛ فقط مؤمن ايچون أصل سيماسى نورانيدر، گوزلدر گوردم. و چوق رساله‌لرده بو حقيقتى قطعى بر صورتده إثبات ايتمشز. سكزنجى سوز و يگرمنجى مكتوب گبى چوق رساله‌لرده ايضاح ايتديگمز گبى؛ ئولوم إعدام دگل، فراق دگل، بلكه حياتِ أبديه‌نڭ مقدّمه‌سيدر، مبدأيدر و وظيفۀِ حيات كلفتندن بر پايدوسدر، بر ترخيصدر، بر تبديلِ مكاندر. برزخ عالمنه گوچمش قافلۀِ أحبابه قاووشمقدر. و هكذا بونلر گبى حقيقتلر ايله ئولومڭ حقيقى گوزل سيماسنى گوردم. قورقه‌رق دگل، بلكه بر جهتله مشتاقانه موتڭ يوزينه باقدم. أهلِ طريقتجه رابطۀِ موتڭ بر سرّينى آڭلادم


صوڭره هركسى زواليله آغلاتان و هركسى كندينه مفتون و مشتاق ايدن و گناه و غفلت ايله گچن و گچمش گنجلگمه باقدم؛ او گوزل سوسلى چارشافى (ألبسه‌سى) ايچنده، غايت چركين، سرخوش، سرسم بر يوز گوردم. أگر ماهيتنى بيلمسه ايدم بر قاچ سنه بنى سرخوش ايدوب گولديرمسنه بدل، يوز سنه دنياده قالسه‌م بنى آغلاتديره‌جقدى. ناصلكه اويله‌لردن بريسى آغلايه‌رق ديمش: {لَيْتَ الشَّبَابَ يَعُودُ يَوْمًا فَاُخْبِرَهُ بِمَا فَعَلَ الْمَشِيبُ} يعنى: ”كاشكه گنجلگم بر گون دونسه ايدى، إختيارلق بنم باشمه نه قدر حزين حاللر گتيرديگنى اوڭا شكوا ايدوب سويله‌يه‌جكدم.“ أوت بو ذات گبى گنجلگڭ ماهيتنى بيلمه‌ين إختيارلر، گنجلكلرينى دوشونوب، تأسّف و تحسّرله آغلايورلر. حالبوكه گنجلك، أگر أهلِ قلب، أهلِ حضور و عقلى باشنده و قلبى يرنده بولونان مؤمنلرده اولسه، عبادته و خيراته و تجارتِ اُخرويه‌يه صرف ايديلسه؛ أڭ قوّتلى بر وسيلۀِ تجارت و گوزل و شيرين بر واسطۀِ خيراتدر. و او گنجلك، وظيفۀِ دينيه‌سنى بيلوب سوءِ إستعمال ايتمه‌ينلره؛ قيمتدار، ذوقلى بر نعمتِ إلٰهيه‌در. أگر إستقامت، عفّت، تقوا برابر اولمازسه چوق تهلكه‌لرى وار. طاشقينلقلريله، سعادتِ أبديه‌سنى و حياتِ اُخرويه‌سنى زده‌لر، بلكه حياتِ دنيويه‌سنى ده برباد ايدر. بلكه بر ايكى سنه گنجلك ذوقنه بدل، إختيارلقده چوق سنه‌لر غم و كدر چكر. مادام أكثر إنسانلرده گنجلك ضررلى دوشويور، بز إختيارلر اللّٰهه شكر ايتملى‌يز كه، گنجلك تهلكه‌لرندن و ضررلرندن قورتولدق. هر شى گبى، ألبته گنجلگڭ دخى لذّتلرى گيده‌جك. أگر عبادته و خيره صرف ايديلمش ايسه؛ او گنجلگڭ ميوه‌لرى اونڭ يرنده باقى قالوب، حياتِ أبديه‌ده بر گنجلك قزانماسنه وسيله اولور

سس يوق