لمعه‌لر | يگرمى آلتنجى لمعه | 446
(429-498)

باشقه‌لرينڭ دنياسى گبى چابوق ييقيلير، بوزولور، بنم ده خصوصى بر دنيام وار. بو خصوصى دنيام، بو قيصه‌جق عمرمله نه فائده‌سى وار دييه دوشوندم. نورِ قرآن ايله گوردم كه: هم بنم، هم هركس ايچون، شو دنيا موقّت بر تجارتگاه و هر گون طولار بوشالير بر مسافرخانه و گلن گچنلرڭ آليش ويريشى ايچون يول اوستنده قورولمش بر پازار و نقّاشِ أزلينڭ تجدّد ايدن (حكمتله يازار بوزار) بر دفترى و هر بهار بر يالديزلى مكتوبى و هر بر ياز بر منظوم قصيده‌سى و او صانعِ ذو الجلالڭ جلوۀِ أسماسنى تازه‌لنديرن، گوسترن آيينه‌لرى و آخرتڭ فدانلق بر باغچه‌سى و رحمتِ إلٰهيه‌نڭ بر چيچكدانلغى و عالمِ بقاده گوستريله‌جك اولان لوحه‌لرى يتيشديرمگه مخصوص موقّت بر تزگاهى ماهيتنده گوردم. بو دنيايى بو صورتده يارادان خالقِ ذو الجلاله يوز بيڭ شكر ايتدم. و آڭلادم كه؛ دنيانڭ، آخرته و أسماءِ إلٰهيه‌يه باقان گوزل ايچ يوزلرينه قارشى نوعِ إنسانه محبّت ويريلمشكن، او محبّتى سوءِ إستعمال ايده‌رك فانى، چركين، ضررلى، غفلتلى يوزينه قارشى صرف ايتديگندن، {حُبُّ الدُّنْيَا رَاْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ} حديثِ شريفنڭ سرّينه مظهر اولمشلر.


ايشته أى إختيار و إختياره‌لر! بن قرآنِ حكيمڭ نوريله و إختيارلغمڭ إخطاريله و ايمان دخى گوزيمى آچماسيله بو حقيقتى گوردم و چوق رساله‌لرده قطعى برهانلرله إثبات ايتدم. كنديمه حقيقى بر تسلّى و قوّتلى بر رجا و پارلاق بر ضيا گوردم. و إختيارلغمه ممنون اولدم و گنجلگڭ گيتمه‌سندن مسرور اولدم. سز ده آغلامايڭز و شكر ايديڭز. مادام ايمان وار و حقيقت بويله‌در؛ أهلِ غفلت آغلاسين، أهلِ ضلالت آغلاسين

سس يوق