دنيا غمندن گچوب، يوقلغه قناد آچوب

شوق ايله هر دم اوچوب، چاغيريرم دوست، دوست

دييه، دوستلرى آرايوردى. هر نه ايسه... او حزنلى، رقّتلى، فرقتلى اوزون غربت گيجه‌سنده، درگاهِ إلٰهيده ضعف و عجزم او قدر بيوك بر شفاعتجى و وسيله اولدى كه، شيمدى ده حيرتده‌يم. چونكه بر قاچ گون صوڭره، غايت خلافِ مأمول بر صورتده، يايان گيديلسه بر سنه‌لك مسافه‌ده، تك باشمله روسجه بيلمديگم حالده فرار ايتدم. ضعف و عجزيمه بناءً گلن عنايتِ إلٰهيه ايله خارقه بر صورتده قورتولدم. تا وارشووا و آووستريايه اوغرايه‌رق إستانبوله قدر گلدم كه، بو صورتده قولايلقله قورتولمق پك خارقه اولمشدى. روسجه بيلن أڭ جسور و أڭ قورناز آدملرڭ موفّق اولامدقلرى، چوق تسهيلات و چوق قولايلقله، او اوزون فرارى سياحتى بيتيردم. فقط او وولغا نهرى كنارنده‌كى جامعده‌كى مذكور گيجه‌نڭ وضعيتى بڭا بو قرارى ويرديرمش كه؛ بقيّۀِ عمريمى مغاره‌لرده گچيره‌جگم. بو إنسانلرڭ حياتِ إجتماعيه‌سنه قاريشمق آرتيق يتر. مادام صوڭنده يالڭز قبره گيده‌جگم؛ يالڭزلغه آليشمق ايچون، شيمديدن يالڭزلغى إختيار ايده‌جگم، ديمشدم. فقط مع التأسّف، إستانبولده‌كى جدّى و چوق أحباب و إستانبولڭ شعشعه‌لى حياتِ دنيويه‌سى، خصوصًا حدّمدن چوق فضله بڭا توجّه ايدن شان و شرف گبى نتيجه‌سز شيلر، او قراريمى موقّةً بڭا اونوتديرديلر. گويا او غربت گيجه‌سى، حياتمڭ گوزنده نورلى سياهلقدى. و إستانبولڭ بياض شعشعه‌لى گوندوزى، او حيات گوزيمڭ نورسز بياضى ايدى كه، ايلرى‌يى گوره‌مدى، ينه ياتدى.. تا ايكى سنه صوڭره غوثِ گيلانى فتوح الغيب كتابيله تكرار گوزيمى آچديردى

ايشته أى إختيار و إختياره‌لر! بيليڭز كه؛ إختيارلقده‌كى ضعف و عجز، رحمت و عنايتِ إلٰهيه‌نڭ جلبنه وسيله‌در. بن كندى شخصمده چوق حادثه‌لرله مشاهده ايتديگم گبى، زمينڭ يوزنده‌كى رحمتڭ جلوه‌سى ده غايت ظاهر بر طرزده بو حقيقتى گوسترييور. چونكه حيواناتڭ أڭ عاجز و أڭ ضعيفى، ياورولردر. حالبوكه رحمتڭ أڭ شيرين و أڭ گوزل جلوه‌سنه مظهر، ينه اونلردر. بر آغاجڭ باشنده‌كى يوواده بر ياورونڭ عجزى؛ آننه‌سنى أڭ مطيع بر نفر گبى (رحمتڭ جلوه‌سى) إستخدام ايدييور. أطرافى گزر، رزقنى گتيرر. نه وقت او ياورو قنادلرينڭ قوّتلنمه‌سيله عجزينى اونوتسه، والده‌سى اوڭا ”سن گيت رزقڭى آرا“ دير، داها اونى ديڭله‌مز