لمعه‌لر | يگرمى سكزنجى لمعه | 606
(580-659)

عجبا حرارت زماننده وجودڭ إداره‌سندن فضله اولان قانڭ چوغالمه‌سى و بولاشيق بعض موادِّ مضرّه‌يى حامل أورده‌ده جريان ايدن ملوّث قانه مسلّط بلكه مأمور اولان سيورى‌سينك و پيره‌لر، فطرى حجّاملر اولماسينلر مى؟ محتمل... {سُبْحَانَ مَنْ تَحَيَّرَ فِى صُنْعِهِ الْعُقُولُ}


نفسمله مجادله ايتديگم بر زمانده، نفسم كندنده گورديگى نعمتِ إلٰهيه‌يى كندى مالى توهّم ايده‌رك غروره، إفتخاره، تمدّحه باشلادى.


بن اوڭا ديدم كه: ”بو ملك سنڭ دگل، أمانتدر.“


او وقت نفس غرور و إفتخارى بيراقدى، فقط تنبللگه باشلادى. ”بنم مالم اولميانه نه باقايم؟ ضايع اولسون بڭا نه؟“ ديدى.


بردن گوردم: بر سينك، أليمه قوندى. أمانت اﷲ اولان گوزينى، يوزينى، قنادلرينى گوزلجه تميزله‌مگه باشلادى. بر نفرڭ ميرى سلاحنى، ألبسه‌سنى گوزلجه تميزله‌ديگى گبى، سينك ده تميزله‌يوردى.

نفسمه ديدم: ”باق!“ باقدى، تام درس آلدى. او سينك ايسه، مغرور و تنبل نفسمه خواجه و معلّم اولدى.


سينك پيسلگى، طب جهتيله ضررى يوق بر مادّه‌در كه، بعضًا طاتلى بر شروبدر. فقط سينك، يديگى بيڭلر مختلف مضر مادّه‌لرڭ و ميقروبلرڭ و سملرڭ منشئى اولمقله؛ سينكلر كوچوجك إستحاله و تصفيه ماكينه‌لرى حكمنه گچمه‌لرى، حكمتِ ربّانيه‌دن اوزاق دگلدر، بلكه شأنندندر


سس يوق

لمعه‌لر