نوعِ بشرڭ آغلانهجق گولمهلرينه، أنديشۀِ إستقبال و عاقبتبينلك عدسهسيله، غايت شعشعهلى بر گيجه بايرامنده، حپسخانه پنجرهسندن باقاركن، نظرِ خيالمه إنكشاف ايدن بر وضعيتى بيان ايدييورم.
سينهماده، أسكى زمانده مزارستانده ياتانلرڭ وضعيتِ حياتيهلرى گورونديگى گبى، ياقين بر إستقبالده مزارستان أهلى اولانلرڭ، متحرّك جنازهلرينى گورمش گبى اولدم. او گولنلره آغلادم. بردن بر توحّش، بر آجيمق حسّى گلدى. عقلمه دوندم، حقيقتدن صوردم: ”بو خيال نهدر؟“ حقيقت ديدى كه:
أللى سنه صوڭره، بو كمالِ نشئه ايله گولن و أگلهنن زوالليلردن، ألليدن بشى، بلى بوكولمش يتمش ياشلى إختيارلر گبى؛ قرق بشى، مزارستانده چورومش بولونهجقلر. او گوزل سيمالر، او نشئهلى گولمهلر، ضدلرينه إنقلاب ايتمش اولاجقلر. {كُلُّ اٰتٍ قَرِيبٌ} قاعدهسيله؛ مادام ياقينده گلهجك شيلرڭ گلمش گبى گورولمهسى بر درجه حقيقتدر؛ ألبته گورديگڭ خيال دگلدر. مادام دنيانڭ غفلتكارانه گولمهلرى، بويله آغلاناجق آجى حاللرڭ پردهسيدر و موقّت و زواله معروضدر؛ ألبته بيچاره إنسانلرڭ أبدپرست قلبنى و عشقِ بقايه مفتون اولان روحنى گولديرهجك، سَوينديرهجك، مشروع دائرهسنده و متشكّرانه، حضوركارانه، غفلتسز، معصومانه أگلنجهلردر و ثواب جهتيله باقى قالان سَوينجلردر. بونڭ ايچوندر كه، بايراملرده غفلت إستيلا ايدوب، غيرِ مشروع دائرهيه صاپمامق ايچون، روايتلرده ذكر اللّٰهه و شكره چوق عظيم ترغيبات واردر. تا كه؛ بايراملرده او سَوينج و سُرور نعمتلرينى شكره چويروب، او نعمتى إدامه و زيادهلشديرسين. چونكه شكر، نعمتى زيادهلشديرر، غفلتى قاچيرر.