شعاعلر | يدنجى شعاع | 232
(210-314)

صوڭره دڭزلرڭ ايچلرينه باقار، گورور كه: غايت گوزل و زينتلى و منتظم جوهرلرندن باشقه، بيڭلرجه چشيد حيواناتڭ إعاشه و إداره‌لرى و تولّدات و وفياتلرى او قدر منتظمدر؛ بسيط بر قوم و آجى بر صودن ويريلن أرزاقلرى و تعييناتلرى او قدر مكمّلدر كه، بِالبداهه بر قديرِ ذو الجلالڭ، بر رحيمِ ذو الجمالڭ إداره و إعاشه‌سيله اولديغنى إثبات ايدر


صوڭره او مسافر، نهرلره باقار، گورور كه: منفعتلرى و وظيفه‌لرى و واردات و صرفياتلرى او قدر حكيمانه و رحيمانه‌در؛ بِالبداهه إثبات ايدر كه، بتون ايرماقلر، پيڭارلر، چايلر، بيوك نهرلر، بر رحمٰنِ ذو الجلال و الإكرامڭ خزينۀِ رحمتندن چيقييورلر و آقييورلر. حتّى او قدر فوق العاده إدّخار و صرف ايديليورلر كه، ”درت نهر جنّتدن گلييورلر.“ دييه روايت ايديلمش. يعنى؛ ظاهرى أسبابڭ پك فوقنده اولدقلرندن، معنوى بر جنّتڭ خزينه‌سندن و يالڭز غيبى و توكنمز بر منبعڭ فيضندن آقييورلر ديمكدر. مثلا: مصرڭ قومستاننى بر جنّته چويرن نيلِ مبارك؛ جنوب طرفندن، ”جبلِ قمر“ دينيلن بر طاغدن متماديًا كوچك بر دڭز گبى توكنمه‌دن آقييور. آلتى آيده‌كى صرفياتى طاغ شكلنده طوپلانسه و بوزلانسه، او طاغدن داها بيوك اولور. حالبوكه او طاغدن اوڭا آيريلان ير و مخزن، آلتى قسمندن بر قسم اولماز. وارداتى ايسه؛ او منطقۀِ حارّه‌ده پك آز گلن و صوصامش طوپراق چابوق يوتديغى ايچون مخزنه آز گيدن ياغمور، ألبته او موازنۀِ واسعه‌يى محافظه ايده‌مديگندن، او نيلِ مبارك عادتِ أرضيه فوقنده بر غيبى جنّتدن چيقييور دييه روايتى، غايت معنيدار و گوزل بر حقيقتى إفاده ايدييور


سس يوق