شعاعلر | يدنجى شعاع | 236
(210-314)

صوڭره، سياحتِ فكريه‌ده بولونان او مراقلى و ترقّى ايله ذوقى و شوقى آرتان دنيا يولجيسى، بهار باغچه‌سندن بر بهار قدر بر گلدستۀِ معرفت و ايمان آلوب گليركن؛ حيوانات و طيور عالمنڭ قپوسى حقيقت‌بين اولان عقلنه و معرفت‌آشنا اولان فكرينه آچيلدى. يوز بيڭ آيرى آيرى سسلرله و چشيد چشيد ديللرله اونى ايچرى‌يه چاغيرديلر، ”بيورڭ“ ديديلر. او ده گيردى و گوردى كه: بتون حيوانات و قوشلرڭ بتون نوعلرى و طائفه‌لرى و ملّتلرى، بِالإتّفاق لسانِ قال و لسانِ حاللريله {لاَ اِلٰهَ اِلاَّ هُوَ} دييوب، زمين يوزينى بر ذكرخانه و معظّم بر مجلسِ تهليل صورتنه چويرمشلر؛ هر برى بِالذّات برر قصيدۀِ ربّانى، برر كلمۀِ سبحانى و معنيدار برر حرفِ رحمانى حكمنده صانعلرينى توصيف ايدوب حمد و ثنا ايدييورلر وضعيتنده گوردى. گويا او حيوانلرڭ و قوشلرڭ طويغولرى و قوالرى و جهازلرى و أعضالرى و آلَتلرى، منظوم و موزون كلمه‌لردر و منتظم و مكمّل سوزلردر. اونلر، بونلرله خلاّق و رزّاقلرينه شكر و وحدانيتنه شهادت گتيردكلرينه قطعى دلالت ايدن اوچ معظّم و محيط حقيقتلرى مشاهده ايتدى


سس يوق