شعاعلر | يدنجى شعاع | 253
(210-314)

هم بيڭلر دعا و مناجاتلرندن جوشن الكبير ايله، اويله بر معرفتِ ربّانيه ايله، اويله بر درجه‌ده ربّنى توصيف ايدييور كه؛ او زماندن بَرى گلن أهلِ معرفت و أهلِ ولايت، تلاحقِ أفكار ايله برابر، نه او مرتبۀِ معرفته و نه ده او درجۀِ توصيفه يتيشه‌مه‌ملرى گوسترييور كه، دعاده دخى اونڭ مِثلى يوقدر. رسالۀِ مناجاتڭ باشنده، جوشن الكبيرڭ طقسان طوقوز فقره‌سندن بر فقره‌سنڭ قيصه‌جق بر مئالنڭ بيان ايديلديگى يره باقان آدم، جوشنڭ دخى مِثلى يوقدر دييه‌جك


هم تبليغِ رسالتده و ناسى حقّه دعوتده او درجه متانت و ثبات و جسارت گوسترمش كه؛ بيوك دولتلر و بيوك دينلر، حتّى قوم و قبيله‌سى و عموجه‌سى اوڭا شدّتلى عداوت ايتدكلرى حالده، ذرّه مقدار بر أثرِ تردّد، بر تلاش، بر قورقاقلق گوسترمه‌مسى و تك باشيله بتون دنيايه ميدان اوقوماسى و باشه ده چيقارمسى و إسلاميتى دنيانڭ باشنه گچيرمسى إثبات ايدر كه؛ تبليغ و دعوتده دخى مِثلى اولمامش و اولاماز


هم ايمانده، اويله فوق العاده بر قوّت و خارقه بر يقين و معجزانه بر إنكشاف و جهانى ايشيقلانديران بر علوى إعتقاد طاشيمش كه؛ او زمانڭ حكمرانى اولان بتون أفكار و عقيده‌لرى و حكمانڭ حكمتلرى و روحانى رئيسلرڭ علملرى اوڭا معارض و مخالف و منكِر اولدقلرى حالده؛ اونڭ نه يقيننه، نه إعتقادينه، نه إعتمادينه، نه إطمئناننه هيچ بر شبهه، هيچ بر تردّد، هيچ بر ضعف، هيچ بر وسوسه ويرمه‌مسى و معنوياتده و مراتبِ ايمانيه‌ده ترقّى ايدن باشده صحابه‌لر و بتون أهلِ ولايت، اونڭ هر وقت مرتبۀِ ايمانندن فيض آلمالرى و اونى أڭ يوكسك درجه‌ده بولمالرى، بِالبداهه گوسترر كه؛ ايمانى دخى أمثالسزدر

سس يوق