بر زمان قسطمونيده ”خالقمزى بزه طانيتدير“ ديين ليسه طلبهلرينه سابق آلتنجى مسئلهده مكتب فنوننڭ ديللريله ويرديگم درسى، دڭزلى حپسخانهسنده بنمله تماس ايدهبيلن محبوسلر اوقوديلر. تام بر قناعتِ ايمانيه آلدقلرندن آخرته بر إشتياق حسّ ايدوب، ”بزه آخرتمزى ده تام بيلدير. تا كه نفسمز و زمانڭ شيطانلرى بزى يولدن چيقارماسين، داها بويله حپسلره صوقماسين.“ ديديلر. و دڭزلى حپسندهكى رسالۀِ النور شاكردلرينڭ و سابقًا آلتنجى مسئلهيى اوقويانلرڭ آرزولرى ايله آخرت ركننڭ دخى بر خلاصهسنڭ بيانى لازم گلدى. بن ده رسالۀِ النوردن بر قيصهجق خلاصه ايله ديرم
ناصلكه آلتنجى مسئلهده بز خالقمزى أرضدن، سماواتدن صوردق؛ اونلر فنلرڭ ديللرى ايله گونش گبى خالقمزى بزه طانيتديرديلر. عينًا بز ده، آخرتمزى باشده او بيلديگمز ربّمزدن، صوڭره پيغمبريمزدن، صوڭره قرآنمزدن، صوڭره سائر پيغمبرلر و مقدّس كتابلردن، صوڭره ملائكهلردن، صوڭره كائناتدن صوراجغز. ايشته برنجى مرتبهده آخرتى اللّٰهدن صورييورز. او ده بتون گوندرديگى ألچيلريله و فرمانلريله و بتون إسملريله و صفتلريله ”أوت آخرت واردر و سزى اورايه سَوق ايدييورم.“ فرمان ايدييور. اوننجى سوز، اون ايكى پارلاق و قطعى حقيقتلر ايله بر قسم إسملرڭ آخرته دائر جوابلرينى إثبات و ايضاح أيلهمش. بوراده، او ايضاحه إكتفاءً غايت قيصه بر إشارت ايدرز