عزيز صدّيق قارداشلرم! رمضانِ شريفده قرآنِ معجز البيانى اوقوركن رسالۀِ النوره إشارتلرى برنجى شعاعده بيان اولونان اوتوز اوچ آيتدن هانگيسى گلسه باقييوردم كه، او آيتڭ صحيفه‌سى و ياپراغى و قصّه‌سى دخى رسالۀِ النوره و شاكردلرينه قصّه‌دن حصّه آلمق نقطه‌سنده بر درجه باقييور. خصوصًا سورۀِ نوردن آيت النور، اون پارمقله رسالۀِ النوره باقديغى گبى، آرقه‌سنده‌كى آيتِ ظلمات دخى معارضلرينه تام باقييور و زياده حصّه ويرييور. عادتا او مقام، جزئيتدن چيقوب كلّيت كسب ايدر و بو عصرده او كلّينڭ تام بر فردى رسالۀِ النور و شاكردلريدر دييه حسّ ايتدم

أوت قرآنڭ خطابى أوّلا متكلّمِ أزلينڭ ربوبيتِ عامّه‌سنڭ گنيش مقامندن، هم نوعِ بشر بلكه كائنات نامنه مخاطب اولان ذاتڭ گنيش مقامندن، هم عموم نوعِ بنى آدمڭ بتون عصرلرده إرشادلرينڭ غايت وسعتلى مقامندن، هم دنيا و آخرتڭ و أرض و سماواتڭ و أزل و أبدڭ و خالقِ كائناتڭ ربوبيتنه و بتون مخلوقاتڭ تدبيرينه دائر قوانينِ إلٰهيه‌نڭ غايت يوكسك و إحاطه‌لى بياناتنڭ گنيش مقامندن آلديغى وسعت و علويت و إحاطه جهتيله او خطاب، اويله بر يوكسك إعجاز و شمول گوسترر كه؛ درسِ قرآنڭ مخاطبلرندن أڭ كثرتلى طائفه اولان طبقۀِ عوامڭ بسيط فهملرينى اوقشايان ظاهرى و بسيط مرتبه‌سى دخى، أڭ علوى طبقه‌يى ده تام حصّه‌دار ايدر. گويا قصّه‌دن يالڭز بر حصّه و بر حكايۀِ تاريخيه‌دن بر عبرت دگل، بلكه بر كلّى دستورڭ أفرادى اولارق هر عصره و هر طبقه‌يه خطاب ايده‌رك تازه نازل اولويور و بِالخاصّه چوق تكرارله {اَلظَّالِمِينَ اَلظَّالِمِينَ} دييوب تهديدلرى و ظلملرينڭ جزاسى اولان مصيبتِ سماويه و أرضيه‌يى شدّتله بيانى، بو عصرڭ أمثالسز ظلملرينه قَومِ عاد و ثمود و فرعونڭ باشلرينه گلن عذابلر ايله باقديرييور و مظلوم أهلِ ايمانه إبراهيم (ع‌س) و موسى (ع‌س) گبى أنبيانڭ نجاتلرى ايله تسلّى ويرييور