عزيز، صدّيق قارداشلرم
حپس مصيبتنه دوشنلره مرحمتكارانه، صداقتله، خارجدن گلن أرزاقلرينه نظارت و يارديم ايدنلره قوّتلى بر تسلّىيى اوچ نقطهده بيان ايدهجگم
برنجى نقطه: حپسده گچن عمر گونلرى، هر بر گون اون گون قدر بر عبادت قزانديرابيلير و فانى ساعتلرى، ميوهلرى جهتيله معنًا باقى ساعتلره چويرهبيلير و بش اون سنه جزا، ميليونلر سنه حپسِ أبديدن قورتولمغه وسيله اولابيلير. ايشته أهلِ ايمان ايچون بو پك بيوك و چوق قيمتدار قزانجڭ شرطى، فرض نمازينى قيلمق و حپسه سببيت ويرن گناهلردن توبه ايتمك و صبر ايچنده شكر ايتمكدر. ذاتًا حپس چوق گناهلره مانعدر، ميدان ويرمييور
ايكنجى نقطه: زوالِ لذّت ألم اولديغى گبى، زوالِ ألم دخى لذّتدر. أوت هركس گچمش لذّتلى، صفالى گونلرينى دوشونسه؛ تأسّف و تحسّر ألمِ معنويسنى حسّ ايدوب ”أيواه!“ دير. و گچمش مصيبتلى، ألملى گونلرينى تخطّر ايتسه؛ زوالندن بر معنوى لذّت حسّ ايدر كه، ”الحمد ِﷲ شكر، او بلا ثوابنى بيراقدى گيتدى“ دير. فرح ايله تنفّس ايدر. ديمك بر ساعت موقّت ألم، زواليله روحده بر معنوى لذّت بيراقير و لذّتلى ساعت، بِالعكس ألم بيراقير. مادام حقيقت بودر و مادام گچمش مصيبت ساعتلرى، ألملرى ايله برابر معدوم و يوق اولمش و گلهجك بلا گونلرى شيمدى معدوم و يوقدر و يوقدن ألم يوق و معدومدن ألم گلمز. مثلا، بر قاچ گون أوّل آج و صوسز اولماسندن، بر ايكى گون صوڭره آج و صوسز اولمق إحتمالندن، بوگون اونلر نيّتيله متماديًا أكمك يهسه و صو ايچسه، نه درجه ديوانهلكدر. عينًا اويله ده، گچمش و گلهجك ألملى ساعتلرى (كه هيچ و معدوم و يوق اولمشلر) شيمدى اونلرى دوشونوب صبرسزلق گوسترمك و قصورلى نفسنى بيراقوب، اللّٰهدن شكوا ايتمك گبى ”اوف! اوف!“ ديمك ديوانهلكدر. أگر صاغه صوله يعنى گچمش و گلهجگه قارشى صبر قوّتنى طاغيتمازسه و حاضر ساعته و او گونه قارشى طوتسه، تام كافى گلير. صيقنتى اوندن بره اينر. حتّى شكوا اولماسين، بن بو اوچنجى مدرسۀِ يوسفيهده، بر قاچ گون ظرفنده، هيچ عمرمده گورمهديگم مادّى و معنوى صيقنتيلى، خستهلقلى مصيبتمده، خصوصًا نورڭ خدمتندن محروميتمدن گلن مأيوسيت و قلبى و روحى صيقنتيلر بنى أزديگى صيرهده، عنايتِ إلٰهيه بو مذكور حقيقتى گوستردى. بن ده صيقنتيلى خستهلغمدن، حپسمدن راضى اولدم. چونكه بنم گبى قبر قپوسنده بر بيچارهيه، غفلتله گچهبيلير بر ساعتى، اون ساعت عبادت ساعتلرى ياپمق بيوك بر كاردر دييه شكر أيلهدم