Эй, небсим! "Замана үйтгеди, асыр башгалашды, хер ким дүнйә иши билен башагай, дурмуша ыснышыпдыр экленч дердесери билен серхош" диймегин. Чүнки адам башы өлүмли. Шол бир вагтың өзүнде-де пырак хем бакы дәлдир. Адамзадың эҗизлиги, ынсаның пакырлыгы песелмейәр, гайта хас хем артяр. Адамзат ёлагчылыгы кесилмейәр, терсине тизлешйәр.

Сен: "Мен хем әхли киши ялы " дийме. Чүнки, әхли кишиниң саңа достлугы габрың гапысына деңичдир. Хер кес билен ярамаз ишлерде ёлдаш болуп, өзүңе теселли гөзлеме, бу дүшүнҗәң габырда пуч болар.

Хем өзүңи өз эркиңе гөйберилен эесиз бир махлукдырын өйтме. Чүнки, шу дүнйә мыхманханасына хикмет назары билен серетсең, бир зат дүзгүн-нызамсыз, максатманысыз дәлдир. Онсаң сен ненеңси ала-бөле бидүзгүн ве максатсыз яшап билерсиң? Хер бир хадысалар ер титремеси ялы төтәнлейин затлар дәлдир.

Меселем: Земин лыбасы - өсүмликлер, онуң гөрки хайванатлар бири-бириниң ичинден гечирилип чызылан овадан нагыш кимин дүнйәни өртендир.