Ҳам нариги оламга кетган юздан тўқсон тўққиз аҳбоб ва ақрабосига қовушмоқ учун бир воситадир.

Ҳам ҳақиқий ватанига ва абадий саодат маконига кириш учун бир воситадир.

Ҳам дунё зиндонидан жаннатлар бўстонига бир даъватдир.

Ҳам Холиқи Раҳиймнинг фазлидан ўз хизмати эвазига ажр олиш учун бир навбат кутишдир.

Модомики ўлимнинг моҳияти ҳақиқат нуқтасида бу экан, унга даҳшат билан эмас, билъакс, роҳат ва саодатнинг бошланиши деб қараш керак.

Ҳам Аллоҳнинг дўстларидан бир қисмининг ўлимдан қўрқишлари, ўлимнинг даҳшатидан эмас. Балки янада кўпроқ хайр қозонаман дея, ҳаёт вазифасининг давом этишидан қозонадиган хайр-ҳасанотлари учундир.

Ҳа, аҳли иймон учун ўлим раҳмат эшигидир, залолат аҳли учун абадий зулматлар қудуғидир.