Εικοστό-έκτο Παράθυρο 1

Τα ολοένα ανανεούμενα παραδείγματα κάλλους και ομορφιάς που διατρέχουν τα πρόσωπα των όντων στο σύμπαν φανερώνουν ότι είναι σκιές των εκδηλώσεων Ενός Αιωνίως Περικαλλούς Θεού. Ναι, οι φυσαλλίδες που αφρίζουν στην επιφάνεια ενός ποταμού και μετά χάνονται, και άλλες φυσαλλίδες που τις διαδέχονται και που αφρίζουν σαν αυτές που προηγήθηκαν φανερώνουν ότι είναι καθρέφτες στις ακτίνες ενός αέναου ήλιου. Με τον ίδιο τρόπο, οι λάμψεις κάλλους που αστράφτουν επάνω στα ταξιδιάρικα όντα στο ποτάμι του τρεχάμενου χρόνου καταδεικνύουν στον Έναν Αιωνίως Περικαλλή Θεό και είναι σημεία Του.

Ακόμη, ο φλογερός έρωτας στην καρδιά του σύμπαντος καταδεικνύει σε έναν Αθανή Ηγαπημένο. Όπως μαρτυρείται από το γεγονός ότι κάτι το οποίο δε βρίσκεται στο ίδιο το δέντρο δε θα παρουσιαστεί με αυθεντική μορφή στον καρπό του, ο φλογερός έρωτας του Θεού παρεστώς στο ανθρώπινο είδος,

τον ανταποκρινόμενο καρπό του δέντρου του σύμπαντος, φανερώνει ότι ένας αληθινός έρωτας και πάθος είναι δυνατό να ανευρεθεί σε όλο το σύμπαν, αλλά με άλλες μορφές.

----------------------------------------------
1 Αυτό το παράθυρο στρέφεται προς εκείνους τους λάτρεις του Θεού που Τον προσεγγίζουν με την καρδιά, παρά προς το σύνολο των ανθρώπων.