Επιπλέον, η θαυμαστή καλλιτεχνία και διακόσμηση στα αιτιατά αποκλείουν τις αιτίες, και ενδεικνύοντας τον Έναν Απαραιτήτως Υπάρχων Θεό, τον Αίτιο των Αιτιών, συμφώνως προς το εδάφιο,

Και σε Αυτόν επιστρέφει η κάθε υπόθεση, 1

παραδίδουν σε Αυτόν τις υποθέσεις. Με τον ίδιο τρόπο, τα αποτελέσματα, οι σκοποί και τα ωφέλη που συνδέονται με τα αιτιατά καταδεικνύουν αυταπόδεικτα ότι είναι έργα ενός Παντογενναιόδωρου Συντηρητού, ενός Πάνσοφου και Οικτίρμονος Θεού, υπεράνω του πέπλου των αιτιών. Διότι οι ανεπίγνωστες αιτίες αναμφίβολα δεν μπορούν να σκεφτούν κάποιο στόχο και να δουλέψουν για χάρη του. Και παρόλα αυτά παρατηρούμε ότι κάθε δημιούργημα που λαμβάνει ύπαρξη μπορεί και το πράττει ακολουθώντας όχι ένα, αλλά πολλούς στόχους, ωφέλη, και παραδείγματα σοφίας. Που σημαίνει ότι ένας Πάνσοφος και Γενναιόδωρος Συντηρητής δημιουργεί αυτά τα πράγματα και τα στέλνει. Καθιστά τα ωφέλη αυτά το στόχο της ύπαρξής τους.

Για παράδειγμα, πρόκειται να βρέξει. Είναι προφανές πόσο απόμακρες είναι οι αιτίες που φαινομενικά καταλήγουν σε βροχή στο να σκέφτονται τα ζώα και να τα οικτίρουν και να τα σπλαχνίζονται. Που σημαίνει ότι στέλνεται προς αρωγήν τους με τη βοήθεια της σοφίας ενός Οικτίρμονος Δημιουργού, ο Οποίος δημιουργεί τα ζώα και εγγυάται τη συντήρησή τους.