Κοιτάζουμε τα φυτά, και ένας πλέον σοφός σχεδιασμός και καλλιέργεια είναι έκδηλα.

Κοιτάζουμε τα ζώα, και παρατηρούμε μια εκτροφή και μια γαλούχηση οι οποίες είναι γενναιόδωρες στον έσχατο βαθμό.

Κοιτάζουμε τα κραταιά στοιχεία του σύμπαντος, και παρατηρούμε μια μεγαλειώδη διακυβέρνηση και ένα θείο φωτισμό που υπακούουν βαρυσήμαντους στόχους.

Κοιτάζουμε το σύμπαν στο σύνολο του, και παρατηρούμε μια τέλεια διάταξη για μεταρσιωτικά παραδείγματα σοφίας και υψιτενείς στόχους, ως εάν ήταν μία χώρα, μια πόλη ή ένα παλάτι.

Καθώς περιγράφεται και αποδεικνύεται στον πρώτο Σταθμό-Χώρο του Τριακοστού-δεύτερου Λόγου, από τα μικροσκοπικά μόρια μέχρι τα άστρα, δε μένει ούτε ο ελαχιστότερος χώρος για πρόσληψη συνεταίρων μετά του Θεού. Όλα τα όντα είναι στην πραγματικότητα τόσο αλληλοεξαρτώμενα ώστε κάποιος ο οποίος δε μπορεί να υποτάξει όλα τα άστρα και να τα κρατήσει στο χέρι του, δε μπορεί να υποχρεώσει ένα μόριο να λάβει σοβαρά υπόψιν τους ισχυρισμούς του ότι είναι κύριος και συντηρητής του. Είναι απαραίτητο να είσαι κύριος όλων των αστεριών για να είσαι ο πραγματικός συντηρητής ενός και μόνου μορίου.

Επιπλέον, όπως περιγράφεται και αποδεικνύεται στο δεύτερο Σταθμό-Χώρο του Τριακοστού-Δεύτερου Λόγου, κάποιος που δεν είναι ικανός να δημιουργήσει και να τακτοποιήσει τους ουρανούς δε μπορεί να διαμορφώσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα στο ανθρώπινο πρόσωπο. Δηλαδή, κάποιος ο οποίος δεν είναι Συντηρητής όλων των ουρανών δε μπορεί να διαμορφώσει τα διακριτικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα ούτε σε ένα και μόνο ανθρώπινο πρόσωπο.