“Ο κόσμος υπόκειται σε αλλαγή. Και κάθε τι το οποίο υπόκειται σε αλλαγή είναι δημιουργημένο. Κάθε δημιουργημένο πράγμα έχει ένα δημιουργό, ένα πλαστουργό. Στην οποία περίπτωση, το σύμπαν έχει ένα προ-αιώνιο δημιουργό ”.

Και λέμε, ναι, το σύμπαν είναι δημιουργημένο. Διότι παρατηρούμε ότι κάθε αιώνα, μάλιστα δε, κάθε χρόνο και κάθε εποχή, ένα σύμπαν, ένας κόσμος φεύγει και ένας άλλος έρχεται. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένας Παντοδύναμος Θεός της Δόξης ο Οποίος, δημιουργώντας το σύμπαν από την αρχή, δημιουργεί ένα σύμπαν κάθε χρόνο, μάλιστα δε, κάθε εποχή, και κάθε μέρα, και το φανερώνει στους γνώστες και συνειδητούς. Έπειτα το παίρνει πίσω και βάζει ένα άλλο στη θέση του. Συνδέει το ένα σύμπαν μαζί με το άλλο σαν τους κρίκους μιας αλυσίδας, και τα κρεμάει στο κομπολόϊ του χρόνου. Σίγουρα, τα σύμπαντα που εμφανίζονται από το μηδέν και χάνονται μπροστά στα μάτια μας κάθε άνοιξη, το καθένα _ ένα σύμπαν καινούργιο ίδιο με τον κόσμο αυτό είναι θαύματα της δύναμης του Ενός Πανίσχυρου Θεού ο Οποίος τα δημιουργεί. Ο Ένας Θεός ο Οποίος αδιάκοπα δημιουργεί και αλλάζει τους κόσμους μέσα στον κόσμο, αναμφίβολα δημιούργησε και Τον κόσμο. Και έκανε τον κόσμο και το πρόσωπο της γης έναν ξενώνα για αυτούς τους σπουδαίους επισκέπτες.

Τώρα ας έρθουμε προς συζήτηση της “απροβλεψίας ( των συμβαινόντων )”. Οι λόγιοι της Θεολογίας είπαν: