Διότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος ένα και μόνο δέντρο να μπορούσε να παράξει τους καρπούς χιλιάδων διαφορετικών δέντρων. Στη συνέχεια άρχισε να παρακαλεί να του δοθεί η έμπνευση να βρει το κλειδί (της λύσης) του φυλαχτού. Φώναξε:

«Ω κυβερνήτα του τόπου αυτού! Σε βρήκα τυχαία και καταφεύγω σε σένα. Είμαι ο υπηρέτης σου και επιθυμώ να σε ευχαριστήσω. Σε ψάχνω». Αφού έκανε την παράκληση αυτή, τα τοιχώματα του πηγαδιού χωρίστηκαν ξαφνικά, και μια πόρτα άνοιξε προ ενός θαυμάσιου, ευχάριστου, γαλήνιου κήπου. Πράγματι, το στόμα του δράκου μετατράπηκε στην (εν λόγω) πόρτα, και τόσο αυτός όσο και το λιοντάρι πήραν τις μορφές δύο υπηρετών• τον προσκάλεσαν για να μπει. Το λιοντάρι, ακόμη, έγινε για χάρη του ένα πειθήνιο άλογο.

Ω ψυχή μου οκνηρή! Ω φανταστικέ μου φίλε! Έλα! Ας συγκρίνουμε τη θέση των δύο αυτών αδελφών έτσι ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε, με ποιο τρόπο το καλό προέρχεται από το καλό και το κακό προέρχεται από το κακό. Ας το ανακαλύψουμε.

Πρόσεξε, ο δυστυχής ταξιδιώτης στην αριστερή οδό τρέμει συνεχώς από φόβο περιμένοντας να μπει στο στόμα του δράκου, ενώ ο άλλος, ο τυχερός, είναι προσκαλεσμένος σε έναν ανθισμένο, μεγαλοπρεπή κήπο γεμάτο καρπούς.