Και το λιοντάρι είναι ο θάνατος και η προκαθορισμένη ώρα. Το πηγάδι είναι το σώμα του ανθρώπου και ο καιρός της ζωής του, ενώ το βάθος των εξήντα υάρδων μαρτυρεί την κανονική διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου των εξήντα (περίπου) ετών. Και το δέντρο είναι η περίοδος της ζωής (του ανθρώπου) και η ουσία της ζωής. Τα δύο ζώα, το ένα λευκό και το άλλο μαύρο, είναι η νύκτα και ημέρα. Ο δράκοντας είναι η οδός προς τον Ενδιάμεσο Κόσμο και το εκθεσιακό περίπτερο της μέλλουσας ζωής, του οποίου το στόμα είναι το μνήμα. Αλλά για τον πιστό, το στόμα είναι το μνήμα. Το στόμα αυτό είναι η θύρα που ανοίγει από κάποια φυλακή σε ένα κήπο. Όσο για τα δηλητηριώδη, επιβλαβή ζώα, είναι οι συμφορές αυτού του κόσμου. Όμως για τον πιστό είναι όμοιες με επιεικείς θεϊκές προειδοποιήσεις και χατήρια του Ενός Πλέον Ελεήμονος Θεού για να τον εμποδίσει να γλιστρήσει και να πέσει στον ύπνο της αφροσύνης. Οι καρποί επάνω στο δέντρο είναι οι δωρεές αυτού του κόσμου τις οποίες ο Ένας Απόλυτα Γενναιόδωρος Θεός δημιούργησε με τη μορφή ενός καταλόγου των δωρεών της χάριτος της μέλλουσας ζωής, και συγχρόνως ως παραδείγματα για αυτές, και δείγματα που προσκαλούν τους πελάτες στους καρπούς του Παραδείσου. Και το δέντρο που παράγει πολυάριθμους διαφορετικούς καρπούς παρόλο που είναι ένα και μόνο δέντρο (όλα αυτά) ενδεικνύουν στη σφραγίδα του ιδιόκτητου, του Ενός Αιωνίως Επιζητούμενου Θεού, έως (και) τη βούλλα της θείας κυριότητος και ανώτατης εξουσίας.