اي برادرانم که در مسجد اموي به سخنانم گوش فرا داده ايد و اي برداران مسلمان در جوامع عالم اسلامي بعد از جهل يا پنجاه سال!
با اين گفته عذر پيش نکنيد«ما به کسي ضرر وارد نميکنيم, اما نميتوانيم به کسي فايده نيز برسانيم, لذا ما معذوريم» اين عذر تان قابل قبول نيست, چرا که تکاسل وبي پروايي و خود داري تان از تلاش در راه تحقق عالم اسلام و وحدت حقيقي امت اسلامي, يقيناً ضرر بزرگ وظلم فلاکت بار است
وبدين طريق آنگونه که يک بدي هزاران برابر ميشود در زمان ما فايده يک نيکي –در اينجا مقصدم از نيکي آن چيزي است که به قدسيت اسلام مربوط شود- فقط به فاعل آن منحصر نميشود بلکه ممکن است از او تجاوز نمايد, تا نفع معنوي آن به مليئنها مسلمان برسد وحيات مادي و معنوي آنان را استحکام بخشد و افزون بر آن اين زمان زمان خوابيدن روي فرش تنبلي و تن پروري و عدم مبالات به مسلمين با گفتن «به من چه» نيست
اي برادرانم در اين مسجد, و برادرانيکه در مسجد بزرگ عالم اسلام بعد از چهل يا پنجاه سال قرار خواهيد داشت!
گمان نکنيد من بر اين منبر نشته ام تا شمارا ارشاد ونصيحت کنم, بلکه هدفم ازبر آمدن بر اين منبر چيزي جز ياد آوري ومطالبهء حق که به گردن شما داريم چيزي ديگري نيست, چون مصالح و منافع گروههاي کوچک وسعادت دنيوي و اخروي آنان به گروههاي بزرگي مثل شما, وحکام واستاداني اعم از عرب وترک ارتباط دارد بدون شک تکاسل وبي توجهي شما به برادراني چون ما که در طوايف کوچک قرار دارند, ضرر جبران ناپذيري وارد خواهد ساخت من به وجه خاصي روي سخن خويش را متوجه شما ميسازم اي گروه بزرگان ونخبگان عرب و اي کسانيکه از بيداري بهره يي برده ايد و يا در آينده کاملاً بيدار خواهيد شد؛ زيرا شما استاد ما و اساتادان و پيشوايان تمام طوايف اسلامي هستيد, شما اولين مجاهدين اسلام هستيد, بعد از آن قوم بزرگ ترک آمد تا در وظيفه مقدس شمارا ياري کند لذا گناه تکاسل وسستي شما بسيار سنگين است, چنانچه حسنات تان نيز بزرگ و با ارزش است ومخصوصاً ما به رحمت بيکران خداوند اميد وار هستيم که بعد از گذشت چهل يا پنجاه سال شما با يکديگر متحد ميشويد –چنانچه جماهير امريکا متحد شدند- وجايگاه والايتان را باز يافته و به اذن پروردگار به نجات سيادت اصيل اسلامي موفق خواهيد شد و مثل سابق در نصف کرهء زمين بلکه در اکثريتش احکام دين را نافذ خواهيد ساخت, اگر قيامت ناگهاني برپا نشد, عن قريب نسل آينده تحقق اين آرزو را خواهد ديد
اي برادران بزرگوارم!