گفتارها | گفتار او ل | 5
(1-6)

بله, پهن شدن و ميوه دادن شاخه ها در هوا و پراگنده شدن ريشه ها در زير صخره هاي بزرگ و غذا دادن آن در زير زمين و نيز ماه ها نازك و سبز ماندن برگها در برابر حرارت شديد مشت محكمي بر دهان طبيعت پرستان مي زند انگشتانش را بر چشم كور آنان داخل مي كند و مي گويد: صلابت و حرارتي كه شما بر آن مي نازيد نيز تحت فرماني حركت مي كنند كه ريشه هاي نرم ابريشمين, همچون عصاي موسي عليه السلام، فرمان [فقلنا اضرب بعصاك الحجر]1 را اطاعت نموده, سنگها را دو نيم مي سازد و برگهاي سبز و نازك همچون اعضاي ابراهيم عليه السلام در برابر آتش سوزان، آيه [يا نار كوني برداً و سلاماً]2 مي خوانند
وقتي هر چيز معناً " بسم الله " مي گويد و بنام الله نعمتها را مي آورد و به ما مي سپارد, پس ما هم بايد بسم الله بگوييم, بنام الله بدهيم, بنام الله بگيريم اگر چنين است، از انسانهاي غافلي كه بنام الله نمي دهند، نبايد چيزي بگيريم
سوال: ما بر انسانهاييكه خدمتي در حق ما انجام مي دهند بدل و پاداش مي دهيم, آيا مالك حقيقي اين نعمتها چه چيزي از ما مي طلبد؟
جواب: آن منعم حقيقي سه چيز را بعنوان بهاي نعمتهاي با ارزش از ما مي خواهد، كه آن سه عبارت اند از: ذكر, شكر و فكر


________________________________________
1 گفتيم ما بكوب پا عصايت سنگ را
2 اي آتش سرد و سلامت شو

صدا موجود نیست